Grisham John Lawa przysieglych

Startseite

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Przyniesie �RollingStone� i wykaże się głębokim patriotyzmem.M.M.Sekretarka pobiegła do gabinetu Rohra, który kończył już pakować potrzebne ma-teriały do swej przepaścistej teczki.Szybko przeczytał pismo, zadał jej kilka pytań, poczym zwołał naprędce zebranie całego zespołu.* * *Nadszedł piątek i chociaż przysięgli wciąż się czuli przetrzymywani w sądzie wbrewswej woli, to jednak humory im się nieco poprawiły.Nastrój może nie był jeszcze świą-teczny, ale częściej widywało się uśmiechy i rozmowy były prowadzone innym tonem.117Nicholas siedział przy stole obok Hermana Grimesa, naprzeciwko Franka Herrery, i tyl-ko czekał na odpowiedni moment.Spojrzał na Grimesa, jak zwykle zajętego brajlow-skim minikomputerem, i rzekł: Wiesz co, Herman? Mam pewien pomysł.Ten nauczył się już rozpoznawać po głosie jedenaście osób ze składu sędziowskiego,zresztą żona poświęciła wiele godzin, by pomóc mu w tym, jednocześnie opisując wy-gląd poszczególnych przysięgłych.Ale brzmienie głosu Eastera znał najlepiej. Słucham, Nicholasie. W dzieciństwie zaczął ten, na tyle głośno, by mogli go usłyszeć pozostali chodziłem do prywatnej szkoły, gdzie każdy dzień zaczynaliśmy recytacją PrzysięgiWierności.Dlatego też teraz, każdego ranka, kiedy przy wejściu na salę sądową zobaczęflagę, odżywają we mnie tamte wspomnienia. Wszyscy przysięgli słuchali go z uwa-gą, nie było tylko Pudliczki , która wymknęła się na papierosa. Bo przecież w kąciesali, obok stołu sędziowskiego, wisi flaga narodowa, a my codziennie tylko zerkamy nanią i w milczeniu zajmujemy swoje miejsca w ławie. Nawet jej nie zauważyłem odparł Herman. Czy to znaczy, że chciałby pan wygłosić Przysięgę Wierności na sali obrad,w obecności widzów? zdziwił się Herrera, czyli Napoleon albo Spóznialski Puł-kownik. Owszem.Czemu nie mielibyśmy tego czynić przynajmniej raz w tygodniu? No cóż, na pewno nie ma w tym nic złego wtrącił Jerry Fernandez, który wcze-śniej potajemnie został już przekonany do tego pomysłu. A co na to sędzia? zapytała Gladys Card. Czemu miałoby mu to przeszkadzać? Nie widzę żadnego powodu, by ktokolwiekmiał nam za złe, że po wejściu na salę oddamy cześć fladze Stanów Zjednoczonych. Mam nadzieję, że nie robi pan sobie z tego żartów mruknął Herrera.Nicholas obrazliwie wydął wargi i spojrzał siedzącemu naprzeciwko pułkownikowiprosto w oczy. Mój ojciec zginął w Wietnamie, jeśli chce pan wiedzieć.Został pośmiertnie od-znaczony.Barwy narodowe mają dla mnie ogromne znaczenie.Ta odpowiedz ostatecznie przeważyła szalę.Nikt już więcej nie protestował.Kiedy pojedynczo wkraczali na salę, sędzia Harkin powitał ich przyjaznym uśmie-chem, jakby specjalnie przygotowanym na ten piątkowy ranek.Był już gotów zacząć od-czytywać listę pytań dotyczących kontaktów z osobami postronnymi, kiedy nagle do-tarło do niego, że przysięgli nie siadają w ławie jak dotychczas.Zajęli swoje miejsca, leczna stojąco obrócili głowy w kierunku rogu sali, gdzie na lewo od niego, za odgrodzo-nym stanowiskiem dla świadków wisiała flaga, i ułożyli otwarte dłonie na piersiach.Ni-cholas pierwszy zaczął podniosłym tonem deklamować Przysięgę Wierności.118Harkin patrzył na to oczyma rozszerzonymi ze zdumienia, nigdy dotąd nie spotkałsię bowiem z taką ceremonią na sali sądowej, nigdy też nie słyszał o podobnym zdarze-niu.Nie należało to do zwykłej procedury, nie zyskało jego akceptacji, nie było nawetwymienione w jakimkolwiek kodeksie czy regulaminie.Toteż w pierwszej chwili chciałprzywołać tych ludzi do porządku, kazać im zamilknąć, pózniej zaś omówić z nimi tękwestię.Pojął jednak szybko, iż byłby to z jego strony przejaw braku patriotyzmu.Prze-rwanie owej recytacji przysięgłym, którzy wszak chcieli jedynie oddać cześć fladze na-rodowej, mogłoby zostać bardzo zle przyjęte.Zerknął więc tylko na Rohra, a następniena Cable a, lecz obaj prawnicy siedzieli jak urzeczeni, z rozdziawionymi ustami.Po chwili sędzia także stanął na baczność, chociaż przysięgli zdążyli już wygłosić po-łowę tekstu.Poczuł się głupio, kiedy obszerna toga zafalowała wokół niego, ale obróciłsię w lewo, w stronę flagi, położył dłoń na piersi i śmiało podjął deklamację.Kiedy zaś i sędzia dołączył do przysięgłych, reszcie ludzi obecnych na sali a zwłasz-cza prawnikom, którym po prostu nie wypadało okazywać braku szacunku bądz zwy-kłej nielojalności nie zostało nic innego, jak pójść w ich ślady.Wszyscy poderwalisię na nogi, szurając krzesłami i przewracając aktówki.Gloria Lane i podległe jej kan-celistki, protokólantka, a nawet Lou Dell, siedząca w pierwszym rzędzie obok główne-go przejścia, także stanęły na baczność i przyłączyły się do ceremonii.Powszechny za-pał wyraznie osłabł gdzieś na wysokości trzeciego rzędu widowni, dlatego też Fitch niemusiał już zrywać się z miejsca i jak wzorowy skaut przystępować do deklamacji tek-stu, który ledwie pamiętał.Siedział bowiem na samym końcu sali, obok Jos�go, mając po drugiej strome Holly- ego, młodego adwokackiego asystenta.Tym razem Pang czuwał na zewnątrz w atrium,a Doyle wrócił na swój posterunek w głównym holu, przy automatach z napojami,i ubrany w robotniczy kombinezon znowu gawędził ze strażnikami, obserwując wej-ście do gmachu.Fitch ze skrajnym zdumieniem patrzył na poczynania przysięgłych.Wprost nie mógłuwierzyć, że jedna osoba, realizująca wspólnie z Marlee jakiś tajemniczy plan, możemieć tak przemożny wpływ na cały dwunastoosobowy skład.A jeszcze bardziej szoku-jące było to, że dziewczyna wiedziała, co się wydarzy.Ale zarazem myśl o prowadzonej przez nią rozgrywce przyprawiała go o dreszczemocji.W każdym razie on mógł się spodziewać, że nastąpi tak niezwykły wyczyn.Nato-miast Wendall Rohr poczuł się zapędzony w kozi róg.Już wcześniej osłupiał na widokEastera ubranego dokładnie według opisu, jaki otrzymał, i trzymającego w ręku zapo-wiedziane czasopismo.Ale gdy tamten położył je na ławie, wyprężył się na bacznośći zaczął deklamować Przysięgę Wierności , Rohr automatycznie poszedł w ślady in-nych prawników, lecz tylko bezgłośnie poruszał ustami.Nie patrzył też na flagę [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

Charles M. Robinson III The Diaries of John Gregory Bourke. Volume 4, July 3, 1880 May 22,1881 (2009)

Jeffrey Schultz Critical Companion To John Steinbeck, A Literary Reference To His Life And Work (2005)

John Marsden Kroniki Ellie 1. Wojna się skończyła, walka wcišż trwa

Fred Bergsten, John Williamson Dollar Overvaluation and the World Economy (2003)

Ringo John Wojny Rady Tom 1 Tam Będš Smoki

(App Tutorial) Microsoft Office Excel 2003 Inside Out

Silverberg Robert Valentine Pontifex (SCAN dal 10

Ziemianski Andrzej Achaja Tom 1 (2)

Remarque Erich Maria Trzej Towarzysze

S. D. Perry Resident Evil 02 Caliban Cove