[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Oczywiście nie jest to jedyny wniosek, jaki możnawysnuć z przytoczonych faktów.Wspominaliśmy już wcześniej, że nie do końca wyjaśnionajest kwestia genetycznych uwarunkowań agresji.Jeśli agresja jest przekazywana dziedzicznie, tomoże agresywni rodzice mają po prostu agresywne dzieci.I znowu stajemy przed problememokreślenia wpływu jakiegoś czynnika na dane zjawisko.Tym razem wpływu naśladownictwa nakształtowanie zachowań agresywnych.Zapewne domyślasz się już, że całą rzecz należy zbadaćw laboratorium.W klasycznej serii eksperymentów Bandura wraz ze współpracownikami(1961,1963) zademonstrował rolę społecznego uczenia się w wywoływaniu agresji.Zazwyczajwidok agresywnych działań drugiej osoby nasila tendencje agresywne u obserwującego dziecka.We wspomnianych eksperymentach wykorzystano plastikową, napełnioną powietrzem lalkęo imieniu Bobo, która odbija się po uderzeniu.Dorosły chwytał lalkę, a następnie rzucał niąbrutalnie, walił w nią drewnianym młotkiem, uderzał dłonią, kopał i ze złością krzyczał w jejstronę.Pózniej pozwolono dzieciom bawić się lalką.Okazało się, że naśladują one dorosłego445 i obchodzą się z lalką równie brutalnie.Co więcej, dzieci, które były świadkami maltretowanialalki, posługiwały się tymi samymi sposobami atakowania zabawki i używały wobec niej tychsamych słów co brutalny dorosły.Niektóre nawet posunęły się dalej, wymyślając nowe sposobyznęcania się nad lalką.teoria społecznego uczenia się: teoria, zgodnie z którąuczenie się społecznych zachowań następuje poprzezobserwację i naśladownictwo innych ludziWpływ agresji oglądanej w środkach masowego przekazuDzięki telewizji morderstwo znowu zagościło w domowych pieleszach.Wróciło tam, gdzie jego miejsce. Alfred Hitchcock The Observer , December 19, 1985Wpływ agresji oglądanej w środkach masowego przekazu na dzieci.Jeśli dzieckonaśladuje brutalne zachowanie osoby dorosłej wobec lalki, to jaki wpływ mogą wobec tegowywierać na nie filmy, w których aż roi się od scen przemocy? Jest to interesujące pytanie,a odpowiedz na nie ma istotne społeczne znaczenie.W wielu przez lata prowadzonychbadaniach stwierdzano, że im bardziej brutalne filmy człowiek ogląda w dzieciństwie, tymczęściej jako nastolatek lub dorosły posługuje się przemocą (Eron, 1982, 1987; Huesmann,1982; Turner i in., 1986).W badaniach proszono nastolatków, aby przypomnieli sobie, jakiefilmy i jak często oglądali w dzieciństwie.Filmy te następnie były oceniane pod względemprezentowanej w nich przemocy przez sędziów kompetentnych.Natomiast nauczycielei rówieśnicy wystawiali niezależne opinie objętym badaniami nastolatkom, głównie pod kątemprzejawianych przez nich postaw agresywnych.Nie tylko stwierdzono istnienie wysokiejkorelacji między liczbą oglądanych brutalnych filmów a skłonnością do zachowańagresywnych, ale stwierdzono także, że wraz z upływem lat badanego korelacja ta staje sięsilniejsza.Zebrane dane nie dowodzą jednak z całą pewnością, że oglądanie filmów z aktamiprzemocy powoduje, że z dziecka wyrasta agresywny nastolatek.Dlaczego nie przyjąć, że rodząsię agresywne dzieci, które uwielbiają przemoc, co znajduje swój wyraz zarówno w ichagresywnym zachowaniu, jak i zainteresowaniu brutalnymi filmami? Po raz kolejnyw rozstrzygnięciu wątpliwości pomaga kontrolowany eksperyment laboratoryjny.Stwierdzeniepoprzez eksperyment związku między oglądaniem brutalnych filmów a skłonnością dozachowań agresywnych dowodzi, że związek taki rzeczywiście istnieje.Znaczenie tego zagadnienia sprawiło, że przeprowadzono wiele rzetelnych badań.Chociażnie wszystkie one dostarczają wyników całkowicie zgodnych, to jednak ponad wszelkąwątpliwość stwierdzono, że oglądanie przemocy rzeczywiście wywołuje agresywne zachowania446 (Hearold, 1986).Na przykład w jednym z wcześniejszych eksperymentów prowadzący badanieRobert Liebert i Robert Baron (1972) pokazywali dzieciom Niedotykalnych", popularnyw latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych serial kryminalny.Była to typowa dla tamtych latprodukcja telewizyjna, wyróżniająca się jednak szczególnym spiętrzeniem aktów przemocy.Grupa kontrolna oglądała przez taki sam czas pasjonującą, lecz pozbawioną elementów agresjirelację z wydarzeń sportowych.Każdemu dziecku pozwolono następnie w oddzielnympomieszczeniu bawić się z inną grupą rówieśników.Dzieci, które oglądały Niedotykalnych",wykazywały względem swych kolegów więcej agresji niż dzieci, które widziały programsportowy.RYCINA 12.3.Przemoc w telewizji a agresja.Oglądanie przemocy na ekranach telewizorów nasila u dzieci zachowania agresywne(zaczerpnięto z: Liebert, Baron, 1972).Wyniki eksperymentu przedstawia rycina 12.3 (brak w wersji e-book).W jednymz podobnych eksperymentów (Josephson, 1987) stwierdzono zgodnie z oczekiwaniami, żeoglądanie brutalnych scen wywiera największy wpływ na dzieci mające skłonności dookazywania agresji.W toku tego eksperymentu dzieci znowu podzielono na dwie grupy jednej wyświetlono film o akcji policjantów (ze sporą dozą przemocy), a drugiej film o rajdzierowerowym (bez aktów przemocy).Pózniej pozwolono im grać w hokej pokojowy [ Pobierz całość w formacie PDF ]