Historia Komunistycznej Partii

Startseite

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Bolszewicy muszą opa-nować technikę.Czas już, by bolszewicy sami stali się specjali-stami.Technika w okresie rekonstrukcji decyduje o wszystkim�(Stalin, Zagadnienia leninizmu, �Książka� 1947 r., str.306, 307i 308).Historyczne znaczenie przemówienia tow.Stalina polegało natym, że położyło ono kres lekceważącemu stosunkowi komunistów-pracowników gospodarczych do techniki, że dokonało przełomuw stosunku komunistów-pracowników gospodarczych do techniki,zapoczątkowało nowy okres walki o opanowanie techniki własnymisiłami bolszewików i ułatwiło w ten sposób sprawę dokonania re-konstrukcji gospodarki narodowej.Odtąd sprawa techniki przestała być monopolem burżuazyjnych�speców� i stała się własną żywotną sprawą bolszewików-praco-wników gospodarczych, pogardliwe zaś przezwisko �specjalista�przekształciło się w zaszczytne miano bolszewika, który opanowałtechnikę.Odtąd powinny były zjawić się i istotnie zjawiły się potem całe zastępy, tysiące i dziesiątki tysięcy czerwonych specjalistów,którzy opanowali technikę i umieją kierować wytwórczością.Była to nowa, radziecka, wytwórczo-techniczna inteligencja robot-nicza i chłopska, stanowiąca obecnie podstawową siłę naszego kiero-wnictwa gospodarczego.Wszystko to winno było ułatwić i istotnie ułatwiło doko-nanie rekonstrukcji gospodarki narodowej.Rozwój rekonstrukcji odbywał się nie tylko w przemyśle i trans-porcie.W jeszcze szybszym tempie posuwała się rekonstrukcja rol-nictwa.I nie trudno zrozumieć, dlaczego; rolnictwo było mniej niżinne gałęzie nasycone maszynami i bardziej niż tamte odczuwałopotrzebę otrzymania nowych maszyn.Zaopatrywanie rolnictwa wcoraz większą ilość nowoczesnych maszyn było szczególnie niezbędneobecnie, gdy każdy miesiąc, każdy tydzień przynosił nowy przyrostbudownictwa kołchozów, a zatem stwarzał nowe zapotrzebowaniena wiele tysięcy traktorów i maszyn rolniczych.Rok 1931 przyniósł nowy wzrost ruchu kołchozowego.W pod-stawowych okręgach zbożowych zjednoczyło się już w kołchozachz górą 80 procent ogólnej liczby gospodarstw chłopskich.Powszechnakolektywizacja była tu już w zasadzie zakończona.W mniej waż-nych okręgach zbożowych oraz w okręgach kultur technicznych koł-chozy zjednoczyły przeszło 50 procent gospodarstw.200 tysięcy koł-chozów i 4 tysiące sowchozów obsiewały już dwie trzecie całegoobszaru zasiewu, indywidualne zaś gospodarstwa chłopskie zaled-wie jedną trzecią.Było to olbrzymie zwycięstwo socjalizmu na wsi.Ale na razie budownictwo kołchozów rozwijało się nie w głąb,lecz wszerz, nie po linii polepszenia jakości pracy kołchozów i ichkadr, lecz po linii zwiększenia liczby kołchozów i ogarnięcia przezkołchozy coraz to nowych i nowych terenów.Tłumaczy się to tym,że wzrost aktywu kołchozowego, rozwijanie się kadr kołchozowychnie nadążało za ilościowym wzrostem kołchozów.Wobec tego pracaw nowych kołchozach prowadzona była nie zawsze w sposób zado-walający, same zaś kołchozy były na razie słabe, nie umocniły sięjeszcze.Wzmocnieniu się kołchozów przeszkadzał również brak nawsi potrzebnych kołchozowi ludzi z pewnym wykształceniem (bu-chalterzy, zarządzający gospodarstwem, sekretarze), jak również to,że chłopom brakło doświadczenia w prowadzeniu wielkiego gospo-darstwa kołchozowego.W kołchozach siedzieli wczorajsi indywi-dualni gospodarze.Posiadali oni doświadczenie w prowadzeniu gos-podarstwa na drobnych działkach ziemi.Lecz nie mieli jeszcze do-świadczenia w kierowaniu wielkim gospodarstwem kołchozu.Trzebabyło czasu, żeby nabyć tego doświadczenia.Wskutek tego w pracy kołchozowej ujawniły się z początku po-ważne braki.Okazało się, że praca w kołchozach była jeszcze zlezorganizowana, że słaba była dyscyplina w pracy.W wielu kołcho-zach dzielono dochody nie według pracodni, lecz według liczby osóbw rodzinie.Często zdarzało się tak, że próżniak otrzymywał więcejzboża niż sumienny, uczciwy kołchoznik.W związku z tymi brakamiw kierownictwie kołchozów zmniejszało się zainteresowanie koł-chozników do pracy, było wiele wypadków, gdy nie stawiano się doroboty nawet w najgorętszej porze, część zbiorów kołchozowych zo-stawała w polu aż do zimy, sam zaś sprzęt odbywał się niedbale,z dużymi stratami zboża.Przydzielanie coraz to innych ludzi doobsługi maszyn i koni, brak odpowiedzialności osobistej za pracęosłabiały kołchozy, zmniejszały dochody kołchozów.Szczególnie zle było w tych miejscowościach, gdzie byłym kuła-kom i ich poplecznikom udało się przedostać do kołchozów na te lubinne stanowiska.Nieraz rozkułaczeni chłopi przenosili się do innejmiejscowości, gdzie nikt ich nie znał, i tam wciskali się do kołchozów,żeby szkodzić i psuć.Niekiedy wskutek braku czujności wśród pra-cowników partyjnych i radzieckich kułacy przedostawali się do koł-chozów nawet we własnych okolicach.Przedostawanie się do koł-chozów byłych kułaków ułatwione było przez to, że zmienili oni ra-dykalnie swoją taktykę w walce przeciw kołchozom.Dawniej kułacyotwarcie występowali przeciw kołchozom, prowadzili bestialską wal-kę przeciw aktywistom kołchozowym, przeciw przodującym kołcho-znikom, zabijali ich zza węgła, podpalali ich domy, stodoły itd.Ku-łacy chcieli w ten sposób nastraszyć masę chłopską, nie puścić jej dokołchozów.Obecnie, gdy otwarta walka przeciwko kołchozom za-kończyła się niepowodzeniem, kułacy zmienili taktykę.Nie strzelalijuż z obciętych karabinów, lecz udawali cichutkich, spokojnych, ob-łaskawionych, zupełnie radzieckich ludzi.Przedostając się do kołcho-zów wyrządzali tam cichaczem, podstępnie szkody.Wszędzie usiło-wali rozbić kołchozy od wewnątrz, rozluznić w kołchozach dyscy-plinę pracy, zawikłać ewidencję zbiorów, ewidencję pracy.Kułacyzamierzali doprowadzić kołchozy do upadku przez wyniszczeniew nich pogłowia końskiego i zdołali pozabijać wiele koni.Kułacyumyślnie zarażali konie nosacizną,świerzbem i innymi chorobami, po-zostawiali je bez żadnego doglądu itd.Psuli traktory i maszyny.Kułakom udawało się oszukiwać kołchozników i bezkarnie szko-dzić dlatego, że kołchozy były jeszcze słabe i niedoświadczone, słabebyły jeszcze również kadry kołchozowe.Aby położyć kres kułackiemu szkodnictwu w kołchozach i jaknajprędzej wzmocnić kołchozy, trzeba było udzielić im szybkiej ipoważnej pomocy posyłając ludzi, dając rady, kierownictwo.Pomocy takiej udzieliła kołchozom partia bolszewicka.W sty-czniu 1933 roku Komitet Centralny partii powziął uchwałę o zor-ganizowaniu wydziałów politycznych przy stacjach maszynowo-traktorowych, obsługujących kołchozy.Posłano wtedy na wieś dopomocy kołchozom 17 tysięcy pracowników partyjnych do pracyw wydziałach politycznych [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

Peter Charles Hoffer The Brave New World, A History of Early America Second Edition (2006)

Natan M. Meir Kiev, Jewish Metropolis; A History, 1859 1914 (2010)

Kass Fleisher The Bear River Massacre and the Making of History (2004)

Adams G.B. History of England From the Norman Conquest to the Death of John

Weber Dav

Carter Ally Dziewczyny z Akademii Gallagher 01 Powiedziałabym ci, że cię kocham ale

Makuszynski Kornel Szatan z siodmej klasy

Spector Robert Amazon.com

Cisco Press CCDA Study Guide

Carter Stephen L. Elm Harbor 01 Władca Ocean Park