[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.36 Szydzili z Niego i żołnierze;podchodzili do Niego i podawali Mu ocet, 37 mówiąc: «Jeśli ty jesteś Królem żydowskim, wybaw sam siebie».38 Był także nad Nim napis : «To jest Królżydowski».35.Tłum stojący pod krzyżem – to może nawet ci sami ludzie, których Jezus spotkał na swej drodze krzyżowej.Łukasz nie wspomina o ich wrogości względem Jezusa: po prostu stalii patrzyli.Natomiast nie opamiętali się członkowie Sanhedrynu: drwili z Jezusa proponującMu, żeby wybawił teraz samego siebie, skoro czynił się wybawcą innych i skoro uważał się za wybrańca Bożego.36–37.Nie lepiej zachowywali się, wyraźnie oszczędzani dotąd przez Łukasza, żołnierze.Oni również szydzili z Jezusa i obrzucali szyderstwami, przypominającymi cokolwiek drwinyarcykapłanów i starszych ludu: Jeśli Ty jesteś Królem żydowskim, wybaw sam siebie.Cóż to za bezsilny władca.Ukrzyżowany Mesjasz-Król – to prawdziwe zgorszenie dla Żydów, agłupstwo dla pogan (1 Kor 1,23).38.Nad głową Jezusa widniał napis: Król żydowski.Słowa te miały wyjaśniać powód Jego ukrzyżowania.Został skazany na śmierć, ponieważ ogłaszał się królem żydowskim.NAWRÓCONY ZŁOCZYŃCA (23,39–43)39 Jeden ze złoczyńców, których [tam] powieszono, urągał Mu: «Czyż ty nie jesteśMesjaszem? Wybaw więc siebie i nas».40 Lecz drugi, karcąc go, rzekł: «Ty nawet Boga się nie boisz, chociaż tę samą karę ponosisz? 41 My przecież – sprawiedliwie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze uczynki, ale On nic złego nie uczynił».42 I dodał: «Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa».43 Jezus mu odpowiedział: «Zaprawdę, powiadam ci: Dziśbędziesz ze Mną w raju».39.Tylko Łukasz, piewca dobroci Bożej i ludzkiej, zapisał dialog Jezusa z łotrami.Wkonsekwencji tego dialogu jeden z owych łotrów zyskał sobie miano „złego”, a drugi„dobrego”.Zły łotr powtarzał drwiny starszyzny żydowskiej i żołnierzy.Jego zachowanie się nie było jednak pozbawione nadziei osiągnięcia osobistych korzyści.Zły łotr domagał się, by Jezus, jeśli jest rzeczywiście Mesjaszem, uwolnił siebie i ich, obydwu łotrów, od niechybnej już śmierci.Było to domaganie się znaku świadczącego o mesjańskiej godności Jezusa, alerównocześnie niweczącego odwieczne plany zbawienia człowieka.40–42.Drugi, tzw.dobry łotr, karcił swego nieszczęsnego współtowarzysza.Z jego słów dowiadujemy się, że obaj dopuścili się poważnych przestępstw i że spotyka ich za to słuszna kara.Dobry łotr jest też przekonany, że Jezus cierpi najniewinniej.Do Jezusa zaś zwraca się z prośbą, która była formalną modlitwą: Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swegokrólestwa.43.Nic dziwnego, że Jezus zareagował na tę wiarę i wyrazy współczucia prawdziwiewielkoduszną życzliwością, przyrzekając dobremu łotrowi, że jeszcze tego samego dniazabierze go ze sobą do raju.Tak więc z dwóch ludzi, którzy byli „razem z Jezusem”, wjednakowej bliskości względem Niego, tylko jeden wykorzystał w sposób właściwy tę wielkąszansę; tylko jednemu przyobiecał Jezus łaskę dalszego przebywania razem.Po raz pierwszytedy w sposób tak publiczny Jezus wystąpił w roli Zbawiciela ludzi.ŚMIERĆ JEZUSA (23,44–46)44 Było już około godziny szóstej i mrok ogarnął całą ziemię aż do godziny dziewiątej.45 Słońce się zaćmiło i zasłona przybytku rozdarła się przez środek.46 Wtedy Jezus zawołał donośnymgłosem: Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mego (Ps 31[30],6).Po tych słowach wyzionąłducha.44–45.O zjawiskach kosmicznych, które towarzyszyły śmierci Jezusa, i o samymkonaniu Jezusa Łukasz pisze znacznie mniej niż pozostali dwaj synoptycy.Wspomina jedynieo ciemnościach, jakie zalegały ziemię od godziny szóstej aż do dziewiątej – czyli od dwunastej do trzeciej według naszej rachuby czasu – mówi o zaćmieniu słońca i o rozdarciu się zasłony w świątyni.46.Nie ma w Ewangelii Łukasza gorzkiej skargi Jezusa na to, że został opuszczony przez Ojca, ale są słowa, które Jezus wypowiedział, cytując Ps 31[30],6, tuż przed skonaniem: Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mego.Tak więc oznajmił Jezus, że dobrowolnie oddaje swoje życie [ Pobierz całość w formacie PDF ]