[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Do tego bagna beznadziei i sprzeczności doprowadziły nas błędne prace badawcze nagromadzone na przestrzeni setek lat.Ale w świetle prawdy problem okazuje się bardzo prosty.Dzięki faktom przedstawionym w rozdziale 6, łatwo można zrozumieć dlaczego wysiłki zmierzające do zapobieżenia krótkowzroczności zawiodły.Wszystkie wysiłki zostały skierowane w stronę zmniejszenia stanu napięcia przy bliskim patrzeniu, pozostawiając napięcie związane z widzeniem oddalonych obiektów i całkowicie ignorując napięcie psychiczne, które leży u podłoża napięcia zmysłu wzroku.Istnieje bardzo wiele różnic pomiędzy warunkami w jakich kształtują się dzieci plemion pierwotnych i uwarunkowaniami, jakim poddane są dzieci w warunkach cywilizacji.Wśród nich znajduje się fakt, że jedne z nich uczą się z książek i posługują się słowem pisanym na papierze, a inne nie.W trakcie nauczania dzieci są zamykane w czterech ścianach na długie godziny pod nadzorem nauczycieli, którzy czasami są nerwowi i zirytowani.Dzieci są nawet przymuszane do pozostawania przez długi okres czasu w tej samej pozycji.Rzeczy, których powinny się nauczyć są czasem przedstawione w sposób kompletnie zniechęcający, znajdują się pod bezustannym przymusem myślenia o tym, w jaki sposób otrzymać dobry stopień i nagrodę zamiast myśli o zdobywaniu wiedzy dla jej czystej wartości poznawczej.Niektóre dzieci znoszą te nienaturalne warunki lepiej od innych.Wiele nie może wytrzymać napięcia i w ten sposób szkoły stają się wylęgarnią nie tylko krótkowzroczności, lecz także wszystkich innych błędów refrakcji.ROZDZIAł 22LECZENIE W SZKOłACH: METODY, KTóRE POSKUTKOWAłYPowtórzmy bardzo ważną zasadę: nie możesz niczego dobrze zobaczyć, jeżeli tego nie widziałeś już wcześniej.Gdy oko patrzy na nieznany obiekt, zawsze w większym lub mniejszym stopniu, podczas patrzenia na niego, podlega stanowi napięcia wytwarzając tym samym błąd refrakcji.Gdy dzieci patrzą na nieznany napis czy figurę na czarnej tablicy, odległe mapy, diagramy, czy na obrazki, retinoskop zawsze wykazuje, że są krótkowzroczne, chociaż ich wzrok w innych okolicznościach jest całkowicie prawidłowy.To samo dzieje się, gdy oko dorosłego spogląda na jakiś nieznany mu obiekt z daleka.Jednakże gdy oko spojrzy na znany mu obiekt, efekt jest całkowicie odmienny.Nie tylko może oglądać bez napięcia, ale napięcie powstałe podczas wcześniejszego patrzenia na nieznaną rzecz ulega zmniejszeniu.Te fakty dostarczają nam środków do przezwyciężenia psychicznego napięcia, jakiemu podlegaj ą dzieci w wyniku działania nowoczesnego systemu edukacji.Jest niemożliwością zobaczyć coś prawidłowo, gdy umysł znajduje się w stanie napięcia i jeśli dzieci odprężą się podczas patrzenia na znajome im obiekty, stają się zdolne, czasami w niewiarygodnie krótkim czasie, do osiągnięcia tego poziomu relaksacji również podczas patrzenia na nieznane obiekty.Odkryłem ten fakt podczas badania oczu wielu setek dzieci w wieku szkolnym w Grand Forks w Północnej Dakocie.W wielu przypadkach dzieci, które nie mogły przeczytać wszystkich liter na tablicy testowej za pierwszym razem, robiły to przy drugiej albo trzeciej próbie.Gdy przebadano całą klasę, dzieci, którym nie udało się odczytać liter za pierwszym razem, prosiły o ponowną próbę i wówczas często okazywało się, że potrafiły prawidłowo odczytać wszystkie litery.Te przypadki były na tyle częste, iż nie było możliwości uniknięcia wniosku, że w jakiś sposób ich wzrok ulegał poprawie dzięki czytaniu tablicy testowej.W jednej z klas trafiłem na chłopca, który początkowo wydawał się być bardzo krótkowzroczny, ale który dzięki niewielkiej zachęcie odczytał wszystkie litery na tablicy.Nauczycielka zapytała mnie o wzrok tego chłopca, ponieważ uważała go za bardzo krótkowzrocznego.Gdy powiedziałem, że jego wzrok jest w normie, nie dowierzała mi i zasugerowała, że chłopiec mógł się nauczyć liter na pamięć lub że ktoś mu podpowiadał.Powiedziała, że nie jest on w stanie czytać napisów na czarnej tablicy, ani widzieć map, wykresów, czy diagramów wiszących na ścianie, nie potrafił także rozpoznać ludzi idących po drugiej stronie ulicy.Poprosiła mnie żebym sprawdził jego wzrok jeszcze raz, co zrobiłem pod jej nadzorem, w sposób bardzo uważny, eliminując starannie ewentualne źródła błędów, które wcześniej zasugerowała.Ponownie chłopiec przeczytał wszystkie litery na tablicy.Następnie nauczycielka napisała kilka słów i figur na szkolnej tablicy i poprosiła go o przeczytanie ich.Zrobił to prawidłowo.Później napisała dodatkowe słowa, które zostały odczytane równie dobrze.Na koniec poprosiła go o powiedzenie, która jest godzina na zegarze znajdującym się w odległości 25 stóp, co też uczynił poprawnie.Trzy inne przypadki były podobne, wzrok, który uprzednio szwankował przy patrzeniu na odległe obiekty, w ciągu kilku chwil przeznaczonych na sprawdzanie wzroku stał się prawidłowy.Nie jest więc dziwną rzeczą, że po takich doświadczeniach nauczycielka poprosiła o pozostawienie na stałe tablicy testowej w klasie [ Pobierz całość w formacie PDF ]