Fryderyk Nietzsche Antychrzecijanin (m76)

Startseite

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.�w osobliwy i chory świat, w który wprowadzają nasEwangelie świat niczym z jakiejś rosyjskiej powieści, w której wyrzutek społeczeństwa, cierpienienerwowe i dziecięcy" idiotyzm urządziły sobie, zda się, schadzkę z pewnością musiał, w tychokolicznościach, sprymitywizować typ: zwłaszcza pierwsi uczniowie najpierw przełożyli sobie byt,który opływa w symbole i niepojęte słowa, na własną surowiznę, aby w ogóle coś z niego zrozumieć dla nich typ był obecny dopiero po wtłoczeniu w bardziej znane formy.Prorok, mesjasz, przyszłysędzia, nauczyciel moralności, cudotwórca, Jan Chrzciciel tyle sposobności, by nie rozpoznać tegotypu.Nie lekceważmy również roli proprium wszelkiej wielkiej, mianowicie sekciarskiej, czci: zczczonej istoty wymazuje ona pierwotne, nierzadko boleśnie obce rysy i idiosyn-krazje nawet ichnie widzi.Można żałować, że w pobliżu tego najbardziej interesującego dekadenta nie żył jakiśDostojewski, to znaczy ktoś, kto właśnie umiałby odczuć przejmujący urok takiej mieszaninywzniosłości, chorowitości i dziecięcości.Ostatni apekt: typ mógłby się rzeczywiście, jako typdekadencki, cechować specyficzną wielością i sprzecznością: możliwości takiej nie można całkowiciewykluczać.Niemniej jednak wszystko od niej odwodzi: właśnie w tym przypadku przekaz musiałby byćosobliwie wierny i obiektywny: mamy powody, by zakładać coś przeciwnego.Tymczasem pomiędzykaznodzieją, który naucza na górze, nad jeziorem i na łąkach, którego postać, niby postać jakiegośBuddy na dalekim od indyjskiego gruncie, roztacza szczególny wdzięk, a owym fanatykiem ataku,śmiertelnym wrogiem teologów i kapłanów, którego złośliwość Renana uświetniła jako le grandmaitre en ironie, rysuje się rażąca sprzeczność.Osobiście nie mam wątpliwości, że sporo żółci (anawet esprii) przelało się na typ Mistrza dopiero ze wzburzonego stanu chrześcijańskiej propagandy:dobrze wszak wiadomo, że wszyscy sekciarze bez jakichkolwiek skrupułów sporządzają sobie ze swegomistrza własną apologię.Gdy pierwsza gmina potrzebowała sądzącego, kłótliwego, gniewnego,złośliwie pokrętnego teologa, przeciwko teologom, stworzyła sobie swego Boga, odpowiednio do swychpotrzeb: tak jak i bez wahania włożyła mu w usta owe zupełnie nieewangeliczne pojęcia, które były jejteraz niezbędne, takie jak powrót", Sąd Ostateczny", wszelkiego rodzaju doczesne oczekiwania iobietnice.32.Mówiąc jeszcze raz: sprzeciwiam się, by w typ Odkupiciela wpisywano rysy fanatyka: już samo słowoimperieux, którego używa Renan, anuluje ten typ. Dobrą nowiną" jest to właśnie, że nie ma jużprzeciwieństw; Królestwo Niebieskie należy do dzieci; wiara, którą się tu głosi, nie jest wiarąwywalczoną istnieje ona od początku, jest niejako dziecinnością, którą kamufluje duchowość.Przynajmniej fizjologom jest znany przypadek przewlekłej młodzieńczości nierozwiniętego organizmu,stanowiącej następstwo wynaturzenia. Wiara taka nie gniewa się, nie gani, nie broni się: niewyciąga miecza" zupełnie nie przeczuwa, z jakiego względu mogłaby się kiedyś stać przyczynąpodziałów.Nie dowodzi samejsiebie, ani cudami, ani nagrodą i obietnicą, ani nawet Pismem": sama jest w każdej chwili swymwłasnym cudem, swą własną nagrodą, swym własnym dowodem, swym własnym KrólestwemBożym".Wiara ta nie nadaje sobie także formuł ona żyje, broni się przed formułami.Rzecz jasna,otoczenie, język, wykształcenie jako przygodne czynniki wyznaczają pewien krąg pojęć: pierwotnechrześcijaństwo operuje tylko żydowsko-semickimi pojęciami ( należy tu spożywanie chleba i wina wtrakcie Komunii św., która, jak wszystko, co żydowskie, jest tak zle nadużywanym przez Kościółpojęciem) Trzeba jednak uważać, by nie widzieć w tym niczego więcej jak tylko mowa znaków,semiotyka, sposobność do przypowieści.%7ładnego ze słów nie bierze się tu dosłownie, co dla tego 16antyrealisty jest warunkiem wstępnym wszelkiego mówienia.Wśród Hindusów posługiwałby się onpojęciami systemu samkhyam, wśród Chińczyków pojęciami Laotsego i nie odczułby przy tymżadnej różnicy. Można by, z niejaką tolerancją terminologiczną, nazwać Jezusa wolnym duchem" który nic sobie nie robi z wszystkiego, co ustalone: słowo zabija, wszystko, co ustalone, zabija.Pojęcie, doświadczenie życia", znane tylko Jezusowi, sprzeciwia się wszelkiemu słowu, wszelkiejformule, wszelkiemu prawu, wszelkiej wierze, wszelkiemu dogmatowi.Mówi on tylko o najgłębszymwnętrzu: słowa, takie jak życie", czy prawda", czy światło", są u niego słowami, które oznaczająnajgłębsze wnętrze wszystko pozostałe, cała rzeczywistość, cała natura, sam język, ma dla niegojedynie wartość znaku, przypowieści. Nie wolno się tu pomylić, choć ogromna jest pokusa, którakryje się w chrześcijańskim, to znaczy w kościelnym przesądzie: taka symbolika par excellencepozostaje poza wszelką religią, poza wszelkimi pojęciami kultu, poza wszelką historią, poza wszelkimprzyrodoznawstwem, poza wszelkim doświadczeniem świata, poza wszelkimi wiadomościami, pozawszelką polityką, poza wszelką psychologią, poza wszelkimi książkami, poza wszelką sztuką jego wiedza" to właśnie głupota co do faktu, że coś takiego istnieje [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

Fryderyk Schiller Intryga i miłoć

Fryderyk Nietzsche Tako rzecze Zaratustra (m76)

Gould Judith Piękne i bogate

Guarino Mario Bank Boga i bankierzy papieza

Oriana Fallaci Kapelusz cały w czereÂśniach

NF 2005

Pennac Daniel Wszystko dla potworow

Koneczny.Feliks Cywilizacja zydowska

Dickens Charles Klub Pickwicka tom II (2)