Carey Jacqueline 01 Strzala Kusziela

Startseite

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Krągprzeszywała złota strzała z zębatym grotem i brzechwą.Zrozumiałam dopieropo chwili.Strzała Kusziela. Och, Błogosławiony Eluo! Wytrzeszczyłam oczy i dopiero po chwilizatrzasnęłam rozdziawione usta.Szczerząc się jak małpa, Remy uderzył oziemię końcem drzewca i zaintonował pieśń marszową; podjęli ją wszyscy,nawet Kwintyliusz Rousse wyryczał refren, krztusząc się ze śmiechu. Chłoszcz nas bez wytchnienia, nie żałuj rzemieni, a kiedy się zmęczysz,niech cię inny zmieni, jesteśmy Chłopcami Fedry ! No, nie! Zaśmiałam się bezradnie, zaskoczona, rozweselona i ogromniezadowolona, że Cruithnowie, którzy przypatrywali się nam z dobrodusznymzdziwieniem, nie znają d Angelińskiego. Na Eluę! Joscelinie, wiedziałeś otym? Możliwe przyznał i rozbawienie zalśniło w jego niebieskich oczach.Oni muszą wiedzieć, Fedro, o co walczą.Potrzebują bliskiego sobie imienia,znanej sobie twarzy.Rousse tak mi powiedział i sam to widziałem w Bractwie.Nie jesteśmy Towarzyszami, nie do końca, dopóki nie przysięgniemy strzecjakiegoś podopiecznego.Ci ludzie nigdy nie widzieli Ysandry de la Courcel.Znają ciebie. Lubimy, jak boli, uwielbiamy krwawić, tylko codzienna chłosta może nasrozbawić, jesteśmy Chłopcami Fedry ! Ale. zaczęłam, śmiejąc się coś takiego?Joscelin z uśmiechem wzruszył ramionami. Ty zaśpiewałaś, żeby uspokoić morze, i ty nakłoniłaś Dalriadów do udziałuw wojnie, nieważnie jakim sposobem.Oni to wiedzą.Dlatego cię podziwiają.Ale każdy musi się śmiać w obliczu śmierci.Idą do bitwy, wielu będzie cierpiećza anguisette.Niedorzeczne, prawda? Dostrzegli ten absurd.Oddaj imsprawiedliwość. Dam im coś więcej. Zawróciłam konia i zsiadłam przed Remym,zatrzymując cały oddział.Uśmiechał się szelmowsko.Złapałam go zakasztanowy marynarski warkocz, pociągnęłam w dół i dałam mu całusa.Wybałuszył oczy i sapnął.D Angelinowie krzyknęli na wiwat. Przed każdym,kto przeżyje. powiedziałam, wsiadając na konia przysięgam, drzwiTrzynastu Domów Dworu Nocy staną otworem!Wrzasnęli radośnie na całe gardło, a potem podjęli swoją piosenkę.Dołączyłam do Joscelina. Jak to zrobisz? zapytał. Coś wymyślę odparłam, rozweselona po raz pierwszy od wielu dni.Przysięgam, że znajdę jakiś sposób, nawet gdybym musiała zgodzić się naspotkanie z kalifem Kebel-im-Akad!Tak oto długą, krętą kolumną maszerowaliśmy przez Albę, przez ziemieTrynowantów i Kamyków, a lato powoli przemijało, zboże na polach zzielonego robiło się złote i jabłka pęczniały na gałęziach.W końcu dotarliśmydo starej tyberyjskiej osady Dobrii, gdzie Cieśnina jest najwęższa.Był jasny dzień, gdy przybyliśmy.Przed udaniem się na odległą o kilka milplażę przystanęliśmy na szczycie urwiska, na wysokim, białym klifie Dobrii.Murawa dociera do samej krawędzi, która opada stromo do Cieśniny, i tylkorozkrzyczane ptaki wirują pomiędzy wodą i niebem. Tam powiedział Drustan i wyciągnął rękę.W dali, za milami zielonej wody, ujrzeliśmy przymglone brzegi Terred Ange.Dom.SIEDEMDZIESIT PILud Eidlach �r nie próżnował.Drustan pchnął przed wojskiem posłańców, którzy rozpowszechnili wieści onaszym zapotrzebowaniu.Alba odpowiedziała, chętna posłuchać prawowitegocruarchy.Już z daleka zobaczyliśmy łodzie, mnóstwo łodzi wszelkiego rodzaju,jednomasztowe statki, czółna, barki, kutry, tratwy.Wielka i różnorodna flotyllazebrała się w zatoce, czekając na nasze przybycie. Będzie paskudnie mruknął Kwintyliusz Rousse, patrząc fachowymokiem na zbieranie łodzi.Przygotowania zabrały prawie dwa dni.Cruithnowie żeglowali, ale tylkowzdłuż wybrzeża; niewielu zapuszczało się na głębokie wody.Chłopcy Fedrydzielili się z nimi swoim cennym doświadczeniem.Dalriadowie, nieustraszenieżeglujący pomiędzy Albą i Eire, byli drudzy pod względem przydatności.Najlepiej jak się dało rozmieściliśmy konie, choć tylko kilka statków miałoodpowiednie ładownie.Reszta zwierząt miała popłynąć na tratwach, zzawiązanymi oczami; gdyby się spłoszyły, przestrzegł Rousse, należy je puścić,żeby nie wywróciły tratwy.Sędziwy albijski rybak wyłonił się z tłumu, pociągnął Drustana za rękaw iuniósł pomarszczoną twarz. Cruarcho, przykaż im, żeby nie łowili na głębokich wodach! powiedziałprzepełnionym strachem głosem [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

IGRZYSKA MIERCI 01 Igrzyska mierci

Howatch Susan Bogaci sš różni 01 Bogaci sš różni

Michael Judith cieżki kłamstwa 01 cieżki kłamstwa

Chattam Maxime Otchłań zła 01 Otchłań zła

Roberts Nora Marzenia 01 Smiale marzenia

Vinge Joan D Krolowe 01 Krolowa Zimy

Ian Cameron Esslemont Imperium Malazańskie 02 Powrót Karmazynowej Gwardii 01

Agata Christie Spotkanie W Bagdadzie (4)

Sw. Brygida

Grisham John Raport Pelikana (2)