Chmielewska Joanna Klin

Startseite

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.To jest przypuszczenie, które się samo nasuwa.Natychmiast budzi się we mnie podej-rzenie, że ci się może narzucam, a bardzo bym tego nie chciał.Jak widzisz, wyjaśniamci genezę mojej odpowiedzi. W takim razie pozwolisz, że ci wyjaśnię genezę mojego pytania powiedzia-łam tonem zupełnie odmiennym od tego, którym zadawałam pytanie. Zadzwoniłeśdo mnie pierwszy raz zaraz po tej pomyłce.Potem się ze mną widziałeś, wprawdziew okolicznościach nieco niezwykłych, ale faktem jest, że widziałeś.A potem dzwoniszdo mnie dalej.Należałoby może wyciągnąć z tego wniosek, że uznałeś mnie za intere-sującą? A kto wie, może ci się nawet podobałam? Ostatecznie, inicjatywa leży całkowi-cie w twoich rękach.A ja chyba, jak dotąd, nie ukrywałam tego, że bardzo lubię, jakdzwonisz? Sama sobie odpowiedziałaś na swoje pytanie.Nie muszę nic do tego dodawać. Tak sądzisz? W takim razie nieco dziwna wydaje mi się twoja skłonność do po-przestawania na telefonicznych kontaktach.41 Już ci mówiłem, że bardzo dużo pracuję i mam bardzo mało czasu na przyjemno-ści i rozrywki.Właściwie w ogóle nie mam czasu.Boże, jakim głosem on to mówił! Ciepłym, miękkim, spokojnym i tak absolutnieprzekonywającym, że gdybym nie wiedziała zupełnie dokładnie, jak to w rzeczywisto-ści wygląda, z całą pewnością bym mu uwierzyła.Nawet było mi trochę żal, że nie mogęuwierzyć. Istotnie? powiedziałam tonem uprzejmego zdziwienia. O ile się dobrzeorientuję, to nie ma takiej pracy na tym padole, z której nie dałoby się wygrzebać odro-biny czasu dla siebie, jeżeli się bardzo chce. Nie wiesz, jak wygląda moja praca.Nie wiesz, jak wyglądają moje obowiązki.Czasem jest taka sytuacja, że nie można nic zrobić, choćby się nie wiem jak chciało. Zdawało mi się dotychczas, że, ogólnie biorąc, mam jakieś pojęcie o pracy i obo-wiązkach. Ale nie o moich.Nie możesz mieć pojęcia o wszystkim, bo byłabyś nie do zniesie-nia.Akurat o tym, co robię, nie wiesz nic.Przypadkowo akurat o tym, co robi, wiedziałam bardzo dużo.Niewiele brakowało,a byłabym to powiedziała, bo okropnie nie lubię, jak ktoś łże niepotrzebnie.Ja stawiamsprawy jasno i życzę sobie, żeby wobec mnie też je stawiano jasno.Ale czerwony sygnałciągle mi płonął w duszy, więc nic nie powiedziałam i pozwoliłam mu zmienić temat. Nigdy byś nie zgadła, czym się w tej chwili zajmuję powiedział po chwili. Czytasz komentarz do �Carmen� pomyślałam ponuro i odparłam: Wiem, pijesz herbatę.Sam mi o tym powiedziałeś. A, nie.To raczej nie należy do moich obowiązków służbowych. Przerwa obiadowa?. Relaks.Służbowo zajmuję się pewną postacią historyczną.Nie zgadniesz, jaką.Ugryzłam się w język, żeby nie powiedzieć, że ja bym raczej nie nazwała Bizeta po-stacią historyczną.Zamiast tego powiedziałam: Nie wiem.No? Księciem Józefem Poniatowskim.Tak mnie tym zaskoczył, że zupełnie nie musiałam udawać zdziwienia. Co takiego? A cóż ma książę Józef Poniatowski wspólnego z handlem? Jak to z handlem? Dlaczego? No przecież mówiłeś, że zajmujesz się handlem.Zawód wyuczony i wykonywa-ny.Sprzedajesz pomnik księcia Pepi? W Warszawie sprzedawano już różne rzeczy,most Poniatowskiego, kolumnę Zygmunta, tramwaj, można sprzedać i pomnik.Tylkoże cię o to dotychczas nie podejrzewałam. I słusznie, nie sprzedaję pomnika księcia Józefa.Interesują mnie za to szczegółyjego życiorysu.42 Piszesz jego biografię? Nie tyle piszę, co czytam. Bardzo ciekawe.To rzeczywiście handlowe zajęcie. Wybacz, muszę kończyć rozmowę.Wzywają mnie obowiązki.Zadzwonię jeszcze,jeśli nie będzie zbyt pózno żeby się pożegnać.Znów błysnął czerwony sygnał.Co on chce przez to powiedzieć? Co to znaczy pożegnać? Na wieki? Mam nadzieję, że nie na wieki.Ale obawiam się, że tym razem na nieco dłużej.Wyjeżdżam jutro i pewnie już nie zdążę zadzwonić. Daleko jedziesz? Dość daleko.Do ciepłych krajów. Bardzo ci zazdroszczę.Kiedy wrócisz? Właśnie w tym cała rzecz, że nie wiem.Może za kilka dni, może za kilka tygodni,a może za kilka miesięcy.Ale raczej chyba najpózniej za kilka tygodni.A możliwe też, żewpadnę do Warszawy na parę godzin i natychmiast będę musiał znów wyjechać.Milczałam przez długą chwilę, bo mi się to okropnie nie podobało.Co on właściwiezamierza? Zerwać te kontakty ze mną? Nie może wprost? A jak wrócisz, to co? spytałam ostrożnie. A jak wrócę, to zadzwonię i mam nadzieję, że będę mógł cię zobaczyć.Muszę cisię przyznać, że czasem się czuję bardzo zmęczony i miałbym ochotę pożyć jak nor-malny, przeciętny człowiek.Pracować określoną ilość godzin, potem wracać do domui mieć czas na jakieś przyjemności, rozrywki i osobiste życie.Chciałbym mieć dużo,dużo czasu i wykorzystywać go w sposób przyjemny. Myślałam, że na pożegnanie powiesz coś miłego. A to, co mówię, jest niemiłe? Nie widzę tu miejsca dla siebie. Zawsze mi się zdawało, że kobiety dysponują pewną bystrością umysłu.Przecieżwyraznie powiedziałem, że chciałbym mieć dużo czasu na prywatne, osobiste przyjem-ności. Czyżbym się mieściła w przyjemnościach? Jak najbardziej.Nie sądzisz chyba, że się mieścisz w ciężkich obowiązkach? No, to już trochę lepiej brzmi [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

chmielowski benedykt nowe ateny (3)

Chmielowski Benedykt Nowe Ateny (2)

J. Chmielewska Florencja, corka

J. Chmielewska Wielkie zaslugi

Trollope Joanna Najlepsi przyjaciele

J.Chmielewska Skarby

Chmielewska Joanna Florencja Corka Diabla (www.ksi

Chmielewska Joanna Dwie Trzecie Sukcesu (www.ksiaz

Chmielewska Joanna Harpie (www.ksiazki4u.prv.pl)

McCaffrey Anne Killashandra