[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jeśli Euzebiusz Pamfil80 pisząc Historię Kościoła81 ustalił w liczbach czas, w któ-rym żył Jan i powiedział, że dożył on do czasów Trajana82, to wbrew pozorom niema w tym, co mówi, żadnej sprzeczności.Każdy bowiem powinien uświadomićsobie, że okres życia Enocha jest dobrze znany i że Pismo Zwięte wyraznie podaje,ile lat spędził on na świecie.Lecz nie da się zaprzeczyć także i temu, że człowiek sprawiedliwy zmienia życiewraz z ciałem.Ten pogląd potwierdzają także [254b] Dzieje83 umiłowanego Janai jego życie, o którym opowiadają liczni świadkowie.Pochowano go, utrzymują,zgodnie z jego nakazem w pewnym miejscu84 i kiedy niebawem odszukano je, nieznaleziono tam zmarłego85.Zastano natomiast całkiem niespodziewanie olejuświęcający wydobywający się z tego miejsca, w którym go pogrzebano na krótkoi z którego jak ze zródła świętości czerpiemy dla siebie ów święty olej.Jest przecież widoczne, że mniejsze dociekanie, chociaż zbacza ze ścieżki praw-dy, nie stanowi niebezpieczeństwa dla duszy.Kiedy bowiem poszukiwania w spra-wie wiary mijają się z prawdą, doprowadzają duszę do wielkiej katastrofy.Dlate-go właśnie trzeba bronić nawet maleńkiej zgłoski, która się do wiary odnosi.Dociekliwość w sprawach związanych z prawdziwą wiarą jest dobra, jeśli w rezul-tacie doprowadza do prawdy; jeśli mija się z tym celem, przestaje być dobra, nieprzynosi jednak zagłady duszy.W ten sposób autor rozwiązał drugie i trzeciezagadnienie.Adam stworzony jako istota nieśmiertelna nie wiedział o tym przywileju, takjakby ten stan niewiedzy wywołał przed nim diabeł wraz z mocami buntowniczy-mi, które przebywały wokół niego towarzysząc mu w zdradzie.76Czyli do powtórnego Przyjścia.77Ewangelia według św.Jana 21,21.78Tamże, 21,23.79Tamże.80Patrz Cod.1 przyp.4; Cod.13 przyp.3.81Historia Kościoła Euzebiusza Pamfila - patrz Cod.27.82Euzebiusz Historia Kościoła III 23,3; Cod.27 przyp.1; cesarz Trajan - patrz Cod.1 przyp.5.83Acta Ioannis, wyd.Zahn, Erlangen 1880.84Jan Apostoł został pochowany w Efezie (Euzebiusz Historia Kościoła III 32,2-3).85O zniknięciu ciała Apostoła patrz Acta loannis, s.195. 99Słowa: Oto Adam stał się taki jak jeden z nas"86 niektórzy uważają za ironicz-ne, ale tak nie jest.Istotnie, naprawdę nie stał się Bogiem.To jest w ogóle niemoż-liwe, a nawet bluzniercze.Cóż więc znaczą słowa: Oto Adam stał się taki jakjeden z nas"? Oto teraz, powiada Bóg, otrzymał on dar postrzegania, to znaczymożność wyobrażenia sobie, że został Bogiem, Przeciw takiej myśli wypowiedziałBóg te słowa, aby zganić jego złą wolę.Ten wyrzut, skierowany przez Boga do nasku przestrodze, znajdujemy w wielu miejscach Pisma Zwiętego.Taka jest druga rozprawa.Być może słowa: Oto Adam stał się taki jak jedenz nas" zostały wypowiedziane ironicznie, zawierają w sobie zarzut, są wyrażonejęzykiem wzbudzającym litość i współczucie: niech każdy wybiera takie ich tłuma-czenie, jakie mu bardziej odpowiada.87W trzeciej rozprawie autor pisze do Domnusa i Jana, ascetów zamieszkałychw Cylicji Drugiej, mówiąc im w obronie Soboru Chalcedońskiego88, że myślądrogą ortodoksji, a również Cyrylowi, jest głoszenie jednej hipostazy SłowaWcielonego oraz jednej osoby i wiara, że ta sama osoba jest współistotna Ojcuw bóstwie, a nam - w człowieczeństwie.Znaczy to uznanie dwóch natur, w któ-rych ziścił się jeden Chrystus.Znając bowiem dwa rodowody [255a] Chrystusajedynego i Boga naszego, dobrze rozumiemy różnicę substancjonalną, jaka ist-nieje między ciałem i Słowem.Taki jest wyznanie wiary i jej głoszenie ustanowio-ne na Soborze Chalcedońskim.Potwierdziło ją z kolei trzystu siedemdziesięciubiskupów89, wśród których znajdowali się prowadzący godny podziwu tryb ży-cia: Szymon, Jakub i Baradat90; swymi pismami wsparli oni to postanowienieSoboru [ Pobierz całość w formacie PDF ]