[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.”.I tym razem jej zbrodnią wydaje się nie tyle to, że udawała mężczyznę, lecz to, że popełniła czyny lubieżne, czego skutki ujawniły się w tak dramatycznych okolicznościach.Rzecz jasna, wielu papieży także oddawało się rozpuście, ale świadectwo ich grzechu nigdy nie mogło być tak oczywiste, jak urodzenie dziecka w miejscu publicznym.Za jedyną porównywalną sytuację można uznać tę gdy papieży nakrywano In flagranti i gdy padali wtedy ofiarą rozwścieczonych mężów.A co się stało z dzieckiem? Większość komentatorów uznaje to za normalne, że zmarło podczas porodu.Jednakże w Chronicon Marcina Polaka z 1400 roku czytamy: „Z racji grzechu nieczystości pozbawiono ją urzędu i przywdziawszy religijny habit żyła w skrusze przez tak długi czas, aż doczekała się chwili, gdy jej syn został biskupem Ostii.Będąc na łożu śmierci nakazała, by jej pogrzeb odbył się w miejscu, gdzie nastąpił poród, na co w żadnym wypadku nie mógł zezwolić jej syn.Po przewiezieniu ciała do Ostii z wielkimi honorami, pochowano ją w tamtejszej katedrze.W związku z czym jeszcze tego samego dnia Bóg dokonał licznych cudów”.Inni natomiast utrzymują, że dziecko było wcieleniem antychrysta.Według wczesnych przekazów duszę Joanny, jej kochanka i dziecka, trafiły do piekła.Wiele z nich powiada, że zawarła pakt z diabłem lub oddawała cześć szatanowi i wykorzystywała Księgę nekromancji do uzyskania godności papieskiej.Jednakże w średniowieczu takie oskarżenia dość często spotykały wszystkich tych papieży, którzy mogli się wykazać czymś więcej niż podstawową edukacja.Natomiast późniejsi autorzy zaczęli przyjmować bardziej miłosierne podejście.Mimo wszystko zachowanie Joanny bladło w obliczu czynów wielu średniowiecznych papieży.W 1490 roku Felix Haemerlein napisał, ze „urodziła, by uzyskać odpuszczenie jej grzechów”.Podobny pogląd wyrażony został w dziele Mirabilia Urbis Romae opracowanym w 1500 roku za pontyfikatu papieża z rodu Borgiów, Aleksandra VI:Udaliśmy się następnie do pewnej małej kaplicy pomiędzy Koloseum a kościołem św.Klemensa.Ten zaniedbany kościółek stoi na miejscu, gdzie dokonała żywota ta niewiasta, która została papieżem.Gdy była bliska rozwiązania, anielski posłaniec Boga zapytał ją, czy woli być stracona na zawsze, czy też otwarcie stawić czoła światu wtedy dla uniknięcia wiecznego potępienia, wybrała udrękę związaną z publicznym napiętnowaniem.Petrarka, jako jedyny wśród renesansowych twórców, nie szczędził jej gorzkich słów.Wyrażał oburzenie faktem, że kobieta zasiadała na papieskim tronie.Uważał, że w wyniku tego „w Brescii przez trzy dni i trzy noce padał krwawy deszcz.We Francji pojawiły się niezwykłe szarańcze z sześcioma skrzydłami i mocnym uzębieniem.W cudowny sposób unosiły się w powietrzu i wszystkie utonęły w Morzu Brytyjskim.Złociste ich ciała wyrzucone przez fale na brzeg morza zatruły powietrze i zmarło od tego wielu ludzi”.Wizja ta została bezpośrednio zapożyczona z Apokalipsy.Od czasów domniemanego zasiadania na Piotrowym tronie papieża Joanny, do chwili ukazania się o tym pierwszej relacji, upłynęło zaledwie nieco czasu.Niekoniecznie jednak musi to odtwarzać, ze ową historie należy włoży6ć miedzy bajki.Pisemne świadectwa życia Chrystusa pojawiły się dopiero ponad sto lat po jego śmiercią jednak powszechnie uważa się, że Jezus był postacią historyczną.Opowieść była oczywiście ozdobiona zawiłymi szczegółami, zwłaszcza gdy zabrali się do tego Boccaccio i Petrarka.Jednak podstawowa interpretacja: że istniała papieżyca, którą zdemaskowano, gdyż zaszła w ciążę, była bez kwestionowania przyjmowana przez wieki.Postać Joanny często pojawiała się też w ikonografii.Jej podobizna znajdowała się nawet wśród popiersi papieży w katedrze sieneńskiej, ukończonej około 14000 roku.Posąg jej usunięto wszakże w 1600 roku z nakazu papieża Klemensa VIII.Jana Husa spalono na stosie pod zarzutem głoszenia herezji, co stało się po soborze w Konstancji w 1415 roku.Jednak podczas owego soboru nikt mu nie zaprzeczył, gdy w swej obronie kilkakrotnie wspomniał „papieża Jana, kobietę angielskiego pochodzenia zwaną Agnieszką”.W szesnastym wieku pisarz Mario Equicola z Alvito twierdził, że Bóg wyniósł Joannę na tron papieski, by pokazać równość kobiet.Byli i inni, którzy dostrzegali w tym wolę boską.Utrzymywali, że papież mężczyzna w cudowny sposób przemienił się w kobietę, albo że papież mężczyzna w nadprzyrodzony sposób wydał na świat dziecko.W ciągu następnych wieków powstały kolejne interpretacje.Jedna z prostszych głosiła, że papież Joanna była hermafrodytą.Katastroficzna wersja przedstawiała ją jako nierządnicę babilońską, o której mowa w Apokalipsie św.Jana, a której pojawienie się w Rzymie było zapowiedzią Dnia Sądu Ostatecznego.W edycji Present for a Papist z 1785 roku na pierwszej stronie zamieszczony jest drzeworyt papieżycy Joanny rodzącej dziecko w okazałym namiocie, w otoczeniu prałatów.Poniżej znajduje się wierszowany podpis:Papieżyca (jak ja historia odtąd nazywa)Pewnego razu podczas uroczystej procesji rodzić zaczęła,I wydała na świat syna bękarta;Stąd w Rzymie niektórzy zwą ją babilońska ladacznicą.No cóż, hipoteza jak widać się nie sprawdziła.Wszakże papieżyca Joanna, jeżeli kiedykolwiek żyła, od dawna spoczywa w grobie, a mimo to wciąż nie słychać dźwięków ostatnich trąb.Najsłynniejszą wersję tej historii stworzył niewątpliwie dziewiętnastowieczny grecki klasyk Emmanuel Roidis (przetłumaczona na język angielski przez Lawrence’a Durrella).W niej to Joanna po raz pierwszy ujawnia swą naturę świętej już jako niemowlę, odmawiając ssania piersi w dni postne.Krytycyzm katolików wobec tej opowieści przybrał na sile zwłaszcza po okresie reformacji, choć to protestant, David Bondel (1590-1655), najostrzej rozprawił się z nią w traktacie opublikowanym w Amsterdamie w 1647 roku i ponownie w 1657 roku.Wysuwał podstawowy zarzut, że nie istnieje współczesny zapis o papieżu kobiecie, a poza tym nie można tej postaci umieścić pomiędzy znanymi nam papieżami, których daty ingresu i śmierci (lub usunięcia ze stanowiska) zostały dobrze udokumentowane począwszy od II wieku.Trzeba jednak zaznaczyć, że Kościół zawsze umiejętnie tuszował kłopoty związane z papiestwem [ Pobierz całość w formacie PDF ]