[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Skojarzenie szlachetnych i półszlachetnych kamieni z ciałami niebieskimi w wiedzyniebieskie astrologicznej2.Związek inwentaryzacji kamieni dokonanej przez Ninurtę z tablicamiprzeznaczeniaSkojarzenie transmutacyjne 1.Księga Thotaośrodek ~ Kroniki Akaszy = 2.Szmaragdowa Tablica Thotamoc wszechświata 3.Zawarte w licznych mezopotamskich tekstach wzmianki o tym, że tablicezawierały informacje, Prawa" lub Me" dające władzę nad wszechświatemSkojarzenie komunikacyjne 1.Teoria Sitchina, iż kradzież tablic przeszkodziła lub utrudniła Enlilowi i jegosojusznikom komunikowanie się z innymi miejscami"Skojarzenie subtelnych 1.Ogólny mitologiczny kontekst wszechświata jakowpływów makanthropos",2.Wzmianki w niektórych tekstach, z których wynika, iż tablice były aktywnetylko w fizycznej bliskości z lub w bezpośrednim kontakcie z ich posiadaczami, jakw przypadku Ninurty, który zdobył je dla siebie".Tabela pokazuje także, dlaczego tak wielu interpretatorów - wyczuwających, że tabliceprzeznaczenia mają jakieś związki z paleofizyką i technologią - przedstawiało tak liczne i różnewyjaśnienia; dostrzegając tylko jedno czy dwa skojarzenia, nie można znalezć pełnej odpowiedzi.Tylko pełny kontekst obejmujący wszystkie cztery wskazówki", czyli skojarzenia", pozwala uzyskaćpełniejszą odpowiedz.C.POTENCJAA KWANTOWY, CZYLI PODSTAWY CZTERECH SKOJARZEC TABLICPRZEZNACZENIA W FIZYCE SKALARNEJUważny czytelnik dostrzegł zapewne, że każde z czterech skojarzeń, czyli wskazówekdotyczących identyfikacji tablic przeznaczenia, ma dokładny odpowiednik w różnych teoriach izjawiskach fizycznych omówionych w części pierwszej.Dlatego teraz prześledzimy każde z tychskojarzeń w kontekście fizycznym, dzięki czemu na koniec będziemy mogli stworzyć kompletnąhipotetyczną konstrukcję odpowiadającą zamieszczonej powyżej tabeli.1.Fizyka skojarzenia kamień = ciało niebieskie": Gwiazdy jako galaktyczne URZDZENIAKOMUNIKACYJNE WEDAUG PAULA LaVIOLETTE'ANawet ryzykując, że będę się powtarzał, chciałbym teraz przytoczyć dosłownie z rozdziału 5 tejksiążki, co Paul LaViolette pisał o tym, że pulsary mogły być lub były wykorzystywane w ogromnym196 galaktycznym systemie międzygwiezdnej komunikacji, którego środkiem układu odniesienia był naszUkład Słoneczny.Jak pamiętamy, mnóstwo obserwacji LaViolette'a okaże się niezmiernie istotne dlaznalezienia odpowiedzi na jedno z najważniejszych pytań związanych z mitologią rozpatrywaną zpaleofizycznego punktu widzenia", a pytanie, na które odpowiedzi szukamy, brzmi: Czym dokładniebyły tablice przeznaczenia?".LaViolette pisał:Optyczna koniugacja fazowa jest najbardziej znana przez jej zastosowanie w broni laserowej służącej doniszczenia pocisków przeciwnika.W takim zastosowaniu wiązka lasera jest kierowana na odległy poruszający siępocisk, a promienie światła odbite od celu trafiają w koniugator fazowy - komorę zawierającą medium o nieliniowychwłaściwościach optycznych.W takim nieliniowym ośrodku rozproszone promienie wchodzą w interakcję z dwiemaprzeciwstawnymi wiązkami lasera o podobnych długościach fal i tworzą podobny do hologramu elektrostatyczny wzórzałamujący światło, zwany kratą".Kiedy taki wzór już powstanie, system jest ustawiony na cel.Potężna wiązkalasera jest kierowana w ów holograficzny wzór, po czym koherentne światło lasera odbija się (od kraty) w takisposób, że powstaje silna wychodząca wiązka laserowa przemieszczająca się po tej samej drodze, którą przebyłypromienie odbite od pocisku.W rezultacie wychodząca wiązka laserowa trafia dokładnie w pocisk będący celem473.W rozdziale 5 tej książki skomentowałem to następująco:Pamiętając, że plazma jest takim właśnie nieliniowym ośrodkiem", możemy zrozumieć, na czympolega optyczna koniugacja fazowa i dlaczego była stosowana w programie Wojen Gwiezdnych,zarówno współczesnym, jak i starożytnym474.Koniugację fazową najłatwiej zrozumieć, rozkładając jej komponenty na etapy:1.Koherentna wiązka energii elektromagnetycznej jest kierowana na cel i odbijana z powrotem dotransmitera.2.Powracająca wiązka zostaje następnie rozszczepiona w nieliniowym ośrodku i wchodzi z nim winterferencję, co tworzy kratę" czy też, jak to nazwał podpułkownik Tom Bearden, wzorzec" akcji.Taki wzór interferencyjny powstaje, ponieważ atmosfera zniekształciła powracającą, czyli odbitą,wiązkę, przez co ma ona częstotliwość nieco inną niż fala wychodząca.Tutaj potrzebny jest pewien ważny komentarz.Próżnia jest ośrodkiem zarówno roz-przestrzeniającym, jak i zniekształcającym fale, gdyż - jak dowiodła rotacyjna wersja Michelsona-Morleya eksperymentu francuskiego fizyka Georges'a Sagnaca - rozszczepiona wiązka światłaskierowana w przeciwne strony w wirującym systemie, a następnie poddana interferencji tworzydokładnie taką samą kratę", czyli wzór interferencyjny, pokazując lokalny efekt eteru".Ale jakibyłby najlepszy sposób zobaczenia kraty interferencyjnej dla celu oddalonego o miliony kilometrów,gdzie fale elektromagnetyczne musiałyby się rozchodzić w próżni? Przypomnijmy sobie wirująceplazmy, czyli plazmoidy, z rozdziału 2 tej książki i będziemy mieli gotową odpowiedz: idealnym473P.LaViolette, The Talk of the Galaxy, op.cit., s.132.474A także nazistowskim, gdyż w książce The SS Brotherhood of Bell opisałem prowadzone przez Niemców w czasieostatniej wojny eksperymenty z nieliniowym materiałem pochłaniającym fale radarowe.Główna różnica międzyeksperymentami niemieckimi a współczesnymi polega na tym, że niemieckie radary nie były koherentne.197 nieliniowym ośrodkiem służącym do tworzenia kraty powstającej z odbitej wiązki w zniekształcającejfale przestrzeni kosmicznej byłaby szybko wirująca plazma.Warto też zwrócić uwagę na kolejnywniosek, jaki stąd wypływa, gdyż oznacza to, że gwiazdy są naturalnymi zwierciadłami koniugacjifazowej dla przestrzeni w obrębie systemów gwiezdnych.Mając koncepcję koniugacji fazowej i wiru-jącą plazmę służącą jako nielinearne środowisko, w którym powstaje interferencyjna "krata", mamydo dyspozycji dwa elementy niezbędne do zbudowania skalarnej broni, o jakiej pisze LaViolette.3.Gdy w końcu powstanie wzór interferencyjny, broń emituje uderzenie energii przez holograficzną"kratę, która następnie odwraca efekt ośrodka zniekształcającego, dzięki czemu wiązka dociera docelu idealnie koherentna i w doskonałym rezonansie z celem, ponieważ krata" jest dopasowana dojednego i tylko jednego celu.Wróćmy teraz do LaViolette'a, który proponuje udoskonaloną wersję koniugacji fazowej,wykorzystującej nie koherentną energię elektromagnetyczną, lecz częstotliwości radiowe imikrofalowe:W rezultacie byłoby możliwe fazowe skoniugowanie mikrofal technikami podobnymi do opisanych weksperymentach z optyczną koniugacją fazową.Wydaje się jednak, że badania takie są wciąż bardzo podzielone.Opublikowano wprawdzie wiele artykułów na temat optycznej koniugacji fazowej, lecz nie ma praktycznie żadnejliteratury dotyczącej zastosowania koniugacji fazowej do częstotliwości mikrofalowych475 [ Pobierz całość w formacie PDF ]