[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Tamtego sierpniowego dnia, oceniając z uznaniem ukryte drzwi, Kale zdecydował,że w razie czego przejmie tą kryjówkę.W gruncie rzeczy, może ci  niezniszczalni mająnosa.Może jacyś durnie pewnego dnia spróbują wysadzić świat w powietrze.Jeśli tak,Kale pierwszy się tu dostanie, a kiedy Johnson wkroczy przez swoje sprytnie zamasko-wane drzwi, Kale po prostu go zdmuchnie.Ta myśl sprawiła mu przyjemność.Poczuł się sprytniejszy.Bardziej górą.Trzynaście miesięcy póz
niej, ku swemu wielkiemu zaskoczeniu i przerażeniu, Kaleujrzał, że grozi mu koniec świata.Jego świata.Zamknięty w okręgowym więzieniu,oskarżony o morderstwo, wiedział, dokąd się uda, jeśli tylko zdoła zbiec: w góry, do ja-skiń.Mógł tam pozostać przez kilka tygodni, aż gliny w końcu przestaną za nim węszyćw Santa Mira i w pobliżu miasta.225Dzięki ci, Jake u Johnsonie.Jake Johnson.Teraz, w skradzionym żółtym datsunie, mając za sobą dopiero kilka minut wolności,Kale usłyszał przez radio o Johnsonie.Słuchał i zaczął się uśmiechać.Los był po jegostronie.Obecnie największym problemem było pozbycie się więziennego ubioru i zdobyciewłaściwego, górskiego stroju.Nie bardzo wiedział, jak tego dokonać.Kiedy tylko usłyszał przez radio, że Jake Johnson nie żyje  albo przynajmniej niemoże stanąć mu na drodze, będąc w Snowfield  Kale zdecydował, że pojedzie wprostdo jego domu, tu, w Santa Mira.Johnson nie miał rodziny.Jego dom stanowił bezpiecz-ną tymczasową kryjówkę.Johnson nie miał dokładnie wymiarów Kale a, ale byli dośćpodobnej budowy.Zamieni ubiór więzienny na odpowiedniejsze ciuchy z szafy zastęp-cy.I broń.Jake Johnson  będąc  niezniszczalnym  na pewno trzyma gdzieś w do-mu kolekcję broni.Zastępca mieszkał w tym samym parterowym domu z trzema sypialniami, któ-ry odziedziczył po swoim ojcu, Wielkim Ralphie Johnsonie.Trudno było nazwać tendom wystawnym, Wielki Ralph nie szastał bezmyślnie forsą z  boków i łapówek; gdyszło o zachowanie pozorów przed agentami urzędu podatkowego, znał się na rzeczy.Oczywiście, nie był to szałas.Dom stał w środku Pine Shadow Lane, szanującej się oko-licy, pełnej dużych domów, dużych posesji i dojrzałych drzew.Dom Johnsona, jedenz mniejszych, miał na tylnej werandzie dużą wannę do kąpieli z podwodnym masażem,ogromny salon z antycznym stołem bilardowym i sporo innych urządzeń uprzyjemnia-jących wolny czas, nie rzucających się w oczy z zewnątrz.Kale był tam dwukrotnie, kiedy sprzedawał Johnsonowi górską posiadłość.Nie miałobecnie trudności z trafieniem.Wjechał na podjazd, zgasił silnik i wysiadł.Liczył, że nikt z sąsiadów go nie zobaczy.Obszedł dom od tyłu, stłukł okno w kuchni, wszedł do środka.Skierował się prosto do garażu.Mógł pomieścić dwa samochody, ale teraz stał w nimtylko dżip z napędem na obie osie.Kale wiedział, że Johnson ma dżipa i oczekiwał, żewóz będzie stał w garażu.Otworzył drzwi i wprowadził skradzionego datsuna.Kiedyzamknął drzwi i datsun przestał być widoczny z ulicy, poczuł się bezpieczniejszy.W głównej sypialni przejrzał szafę gospodarza i znalazł parę mocnych butów tury-stycznych tylko o numer większych niż jego własne.Johnson był o kilka cali od niegoniższy, więc spodnie nie pasowały, ale wepchnął nogawki w buty i wyglądało to znośnie.W biodrach były za szerokie, ale ścisnął się paskiem.Wybrał sportową koszulę; przy-mierzył.Ujdzie.Ubrany, przejrzał się w dużym lustrze.226 Niez
le wyglądasz  powiedział do swojego odbicia.Ruszył przez dom, rozglądając się za bronią.Nie mógł nic znalez
ć.ProszÄ™ bardzo.Znaczy, jest gdzieÅ› schowana.Jak trzeba, rozwali tÄ™ dziurÄ™ na kawaÅ‚-ki.ZaczÄ…Å‚ od głównej sypialni.OpróżniÅ‚ biurko i szuflady komody.Nie ma broni.PrzeszukaÅ‚ obie nocne sza4ài.Nie ma broni.WyjÄ…Å‚ wszystko z szafy Å›ciennej: ubrania,buty, walizki, pudÅ‚a, kufer podróżny.Nie ma broni.PodniósÅ‚ brzegi dywanu i poszukaÅ‚schowka.Nic nie znalazÅ‚.W pół godziny póz
niej spływał potem, ale nie był zmęczony.Prawdę mówiąc czułuniesienie.Ogarnął wzrokiem spustoszenie, którego dokonał, i poczuł dziwne zadowo-lenie.Pokój wyglądał jak po bombardowaniu.Przeszedł do następnego pokoju  szperał, zrywał, przewracał; rozwalał wszystko,co stało mu na drodze.Bardzo chciał znalez
ć tę broń.A miał przy tym kupę zabawy.10TROCH
ODPOWIEDZI.NOWE PYTANIATen dom był wyjątkowo schludny i czysty, ale kolorystyka i wszechobecne frędzel-ki działały Bryce owi Hammondowi na nerwy.Wszystko było tu albo zielone, albo żół-te.Wszystko.Dywany zielone, ściany bladożółte.W bawialni sofy obleczone tapicerkąw kwieciste żółte i zielone wzory tak krzyczące, że myślało się o natychmiastowej wizy-cie u okulisty.Dwa fotele szmaragdowozielone i dwa krzesełka kanarkowo-żółte.%7łółteporcelanowe lampy ze smugami zieleni, abażury chartreuse z frędzlami.Na ścianachdwie ogromne reprodukcje: żółte stokrotki na wściekle zielonym polu.Główna sypial-nia była jeszcze gorsza: kwieciste tapety jaśniejsze niż tapicerka w bawialni, paląca żół-cień zasłon, marszczone lambrekiny.Kilkanaście rozrzuconych poduszek; część zielonawykończona żółtą koronką, część żółta z zieloną koronką [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

nvs.xlx.pl