Koontz Dean R Tunel strachu

Startseite

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Kiedy Janet ujrzała, co było ukryte pod maską, cofnęła się chwiejnie o kilka krokówi krzyknęła przeciągle.Nim jednak ktokolwiek zdołał usłyszeć jej krzyk, Gunther rzucił się na nią i uciszyłjednym ciosem wielkiej ręki.123Upadła.A Gunther runął na nią całym ciężarem.* * *Na piętnaście minut przed otwarciem wesołego miasteczka Conrad dokonywał zwy-kle ostatniego przeglądu Tunelu Strachu.Przemierzał całą długość torowiska, aby upew-nić się, że wszystkie złącza były należycie zamontowane, a na szynach nie pozostawionożadnych narzędzi ani desek, które mogłyby spowodować wykolejenie wagoników.W sali Pająków Gigantów natknął się na martwą kobietę.Leżała na torach, pod jednąz ogromnych tarantul, na stercie zerwanych z niej, zakrwawionych ubrań naga, pobi-ta, zmasakrowana.Oderwana głowa spoczywała, twarzą do góry, o trzy stopy od ciała.W pierwszej chwili pomyślał, że Gunther zabił jakąś kobietę z lunaparku.Byłaby tonajgorsza rzecz, jaka mogła się przydarzyć.Ciał ludzi z zewnątrz można było pozbyć sięw taki sposób, aby nie zwrócić uwagi policji na BAM i jego załogę.Gdyby jednak zginąłktoś z obsługi miasteczka, gliniarze weszliby na teren lunaparku i prędzej czy pózniejzainteresowaliby się Guntherem.Lunaparkowcy zaakceptowali chłopca, tak jak wszyst-kie dziwolągi, ponieważ nie wiedzieli o jego niepohamowanej żądzy gwałtu i zabijania,o jego pragnieniu krwi.Nie zawsze był tak gwałtowny.Lunaparkowcy nie zdawali so-bie sprawy, jaki stał się niebezpieczny w ciągu ostatnich trzech lat, kiedy zaczął odczu-wać wpływ popędu płciowego.Nikt nie zwracał uwagi na Gunthera, był wśród nich cie-niem, ledwie dostrzegalną obecnością.Gdyby jednak zginęła któraś z tutejszych kobiet,ktoś mógłby zechcieć przyjrzeć się uważniej Guntherowi, a wówczas w żaden sposóbnie udałoby się ukryć prawdy.Kiedy trochę ochłonął, Conrad stwierdził, że martwa kobieta nie należała do ich per-sonelu.Nigdy dotąd jej nie widział.A więc nadal miał szansę uratować Gunthera i sie-bie.Wiedząc, że nie ma wiele czasu na ukrycie dowodu zbrodni, Conrad obszedł zakrwa-wione szczątki i pospieszył w stronę drugiego końca sali Pająków Gigantów.Zanim do-tarł do następnego zakrętu, wyszedł z korytarza dla wagoników i wdrapał się na pod-wyższenie, gdzie zastygli w śmiertelnym pojedynku mężczyzna i pająk wielkości czło-wieka.Teraz, gdy w tunelu nie było zwiedzających, postacie nie ruszały się.Człowieki tarantula stali przed stertą głazów z papier-m�ch�.Conrad obszedł sztuczne kamie-nie i ukląkł.Nie docierało tu światło z podwieszonych pod sufitem tunelu lamp.Wysunął dłoń przed siebie i wymacał szorstką podłogę z desek.Po paru sekundach odnalazł metalowy pierścień, którego szukał.Pokręcił go i uniósłklapę jednego z sześciu rozmieszczonych w Tunelu Strachu wejść do pomieszczeń służ-bowych.124Wsunął się do otworu tyłem i na brzuchu, wymacując stopami szczeble drabinki.Zszedł w atramentową ciemność.Kiedy jego głowa znalazła się poniżej poziomu pod-łogi tunelu, stopami dotknął drewnianej podłogi piwnicy odsunął się od drabinki i wy-prostował.Sięgnął ręką w mrok po prawej stronie, namacał łańcuszek do zapalania światłai pociągnął.Zapaliło się dwa tuziny żarówek, ale mimo to piwnica nadal wydawała sięmroczna, Znajdował się w nisko sklepionym pomieszczeniu, pełnym przeróżnych ma-szyn, kół zębatych, kabli, pasów i łańcuchów transmisyjnych, bloków i innych dziwnychurządzeń składających się na mechaniczne trzewia Tunelu Strachu.Odwracając się od drabinki Conrad wśliznął się pomiędzy dwie maszyny i wszedłw wąski przesmyk biegnący wzdłuż rzędów długich kabli, naciągniętych na kilkanaściewielkich, metalowych kół.Pospieszył do zakątka z warsztatem stolarskim, metalowymisza4�ami uginającymi się pod stertami zapasowych części, stosem brezentowych płachti paroma kombinezonami roboczymi.Szybko zdjął marynarkę, ściągnął spodnie i wło-żył kombinezon.Nie chciał tłumaczyć się Duchowi z krwi na ubraniu.Wziął złożony brezent i szybkim krokiem wrócił do drabinki.Znalazłszy się ponownie na górze, w tunelu, wrócił do leżącej na torach martwej ko-biety.Spojrzał na zegarek.Otwarcie zaplanowano na szesnastą trzydzieści, i jak wskazy-wał zegarek, było punktualnie wpół do piątej.Właśnie w tej chwili otwierano bramę lu-naparku i do środka wchodziły grupki odwiedzających.W przeciągu dziesięciu minutpierwsi z nich zaczną kupować bilety do Tunelu Strachu.Duch nie uruchomi maszynerii, dopóki nie uzyska ostatecznego raportu o stanie to-rowiska.Musi zastanowić się, dlaczego zajmuje to Conradowi tyle czasu.Za dwie, trzyminuty zacznie go szukać.Conrad rozłożył brezent w korytarzu dla wagoników.Uniósł wciąż jeszcze ciepłezwłoki i ułożył na płótnie.Następnie, schwyciwszy za długie włosy, podniósł oderwanągłowę kobiety usta miała otwarte szeroko, oczy wybałuszone i również położył nabrezencie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

Foster Alan Dean Tran ky ky Misja do Moulokinu

Foster Alan Dean Tran ky ky Czas na potop

Foster Alan Dean Przekleci 02 Krzywe zwierciadlo

Foster Alan Dean Przekleci 03 Wojenne lupy

Foster Alan Dean Gwiezdne Wojny Nadchodzšca Burza

Foster Alan Dean Przekleci 01 Sojusznicy

Foster Alan Dean Zaginiona Dinotopia

Foster Alan Dean Spotkanie na Mimban

Mac OS X The Missing Manual, 2nd Ed

Aleksander Olin Komusutra (2)