Niemcewicz Julian Ursyn Pamiętniki czasów moich

Startseite

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nie wspomi-nam targowiczanów i targowiczanek, Ożarowskich, Zabiełłów, Wyhowskich etc., etc., bomod nich uciekał.Wyznaczono nam dzień, już bliski niedzieli, do prezentacji u dworu.Trzeba się było poka-zać w żałobie, podług kroju przepisanego przez samego Pawła.Pracowali nocy całe krawce,zdarli mnie niemiłosiernie; gruba ta żałoba kosztowała mnie do trzydziestu czerwonych zło-tych; ale jak dzika żałoba: trzy tylko guziki z przodu, żadnego z tyłu, szpada, kapelusz,sprzączki nawet przykryte krepą; dość byliśmy podobni do kominiarzy.Wczoraj buntownicy izłoczyńce, dziś dworscy panowie, w obliczu dwóch samodzierżców, jednej już zmarłej roz-ciągniętej na łożu paradnym, drugiego otoczonego całą pompą i władzą.Widok dworu tegowięcej jeszcze zdał mi się nadzwyczajnym jak wspaniałym.Widzieć tam próbki wszystkichludów Azji i Europy, podległych berłu moskiewskiemu: faworytów, ministrów, jenerałówokrytych mnóstwem orderów, szambelanów udających śmieszną letkość des marquis de Mo-li�re.Koło nich metropolitanin z siwą, jabłkowatą brodą, dziwujący się nad gwiazdą, orde-rem, który mu dał gosudar.Tu kupka tworów z twarzą śniadą, czarną brodą, w kaftanach,szerokich szarawarach i pantoflach, znów inna ubranych z polska, ciasno opiętych; pierwsi Tatarzy, drudzy Czerkasy i Georgianie.Ach, cóż są te dziwotwory z małymi oczkami, zpłaską i zgniecioną twarzą? Są to Kałmucy.Trudno widzieć gdzie indziej z tylu narodów zło-żoną mozaikę z ludzi.Niestety! Już i my byliśmy w tej mozaice małymi kamykami, ale tekamyki nie spoją się nigdy z resztą.U drzwi carskich stały kawalergardy.Jest to chorągiewstukonna z samych bojarów złożona, jak najwspanialej ubrana.Było to stado Katarzyny, zktórego wybierała ogiery.Ubiór ich: kolet aksamitny biały z takimiż niebieskimi wyłogami,na wszystkich szwach galony, koło tych hafty, letki srebrny bechter na piersiach i na srebr-nych łańcuchach spadające z tegoż kruszcu słońce, hełmy rzymskie pozłacane z strusimi pió-rami, a jakby jeszcze nie dosyć bogactwa, srebrne blachy u boków, idące całą długością nogi.90Jak bałwany morskie słoniły się W tę i ową stronę tłumy tych Europy i Azji dworaków,gdy jedną rażą widzę rozstępujące się te tłumy i postrzegam ładnego człowieka, z czarnymidużymi oczyma, bladego, wycieńczonego niezmiernie.Był to Zubow, owdowiały nałożnik poKatarzynie; wlókł się bardziej, niż postępował.Człowiek ten już niczym był dzisiaj, ale takajest siła nałogu w dworakach, że rozstępowali się przed nim jak w czasie jego potęgi.Powiódłon swe kroki do sali, gdzie zwłoki zmarłej wystawionymi były.Przez ciekawość wśliznąłemsię i ja z drugimi, ale nielubiący czołobitni i całowania ręki, która ojczyznę moją zabiła, za-trzymałem się w progach.Na paradnym łożu, wznoszącym się na dwunastu stopniach, wi-dzieć można było martwe ostatki, marność wszelkich wielkości, słowem, przed kilku dniamipanią piątej części okręgu ziemskiego, dziś pastwa robaków.Wystawiała ona niezmierną ma-sę ścierwa i tłustości, brzuch jej tak był wzdęty do góry, iż twarz jej zasłaniał; nogi za życiajeszcze nabrzmiałe.Miała na sobie tułub moskiewski, aksamitny, zielony, podszyty sobolami,haftowany bogato.Mnóstwo koron, bereł, kul świata, orderów, rozłożone było po stopniachkatafalku.Jak za życia, dwór ją cały otaczał.Damy honorowe, szambelani, kamerjunkry, gar-dyści odmieniali się godzinami i w dzień, i w nocy.Była to ciężka służba, bo nie tylko Kata-rzynę, lecz i męża jej, uduszonego przed trzydziestu czterema latami, strzec musieli.PawełPierwszy w dzień wstąpienia swego na tron, nie mogąc już pomścić się śmierci ojca, chciałprzynajmniej popiołom jego oddać cześć winną.Z Bezborodkiem i jednym z adiutantów udałsię Paweł do kościoła świętego Aleksandra Newskiego, gdzie ojciec jego naprędce był po-chowany.Jeden już tylko pop zostawał, który znał miesce, gdzie była truna jego.Bierze goPaweł Pierwszy z sobą i do podziemia zstępuje; otwierają trunę, lecz już tylko same popioły,guziki od munduru i buty [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

Smith Lisa Jane Pamiętniki Wampirów 06 Dusze cieni (bez korekty)

dołęga mostowicz tadeusz pamiętnik pani hanki

§ Migar Michał Erotyczny pamietnik masażysty

Castillo Pamietnik zolnierza Korteza

April Gentry Critical Companion to Herman Melville, A Literary Reference to His Life And Work (2006)

Pagaczewski Stanislaw Porwanie profesora Gabki (3)

Donaldson Stephen R Moc ktora oslania

Van Vogh A.E Wojna z Rullami

Jan Potocki Rękopis znaleziony w Sragossie

Jordan Robert Oko swiata cz 1