pbi9

Startseite

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.PANWójcie, głębokoś snadz zabrnął,Patrzaj, by się nie ochynął.Barzoś na szrot puścił mowę,Radzęć, chowaj ciepło głowę!A wszędy ruszasz zuchwałych,A k temu stanów niemałych:Graczów, myśliwców, pijanic -Wszytki sobie tu masz za nic.Utratniki, białe głowyRuszasz zuchwałymi słowy.Byś wiedział, że z tych każdy stanZda się sobie być wielki pan!Wszytko sobie lekce waży,Ni zwiesz, gdzie cię który zdłaży.Ale snadz, mówiąc ku prawdzie,Wielkieć zbytki wszędy najdzie,Które dziś stroją bogacze,Bo tłusty, jako chce, skacze.Owym to więc chudym wadziI zszkapieją z tego radzi.A iście rzadki z tej drogi,Aby nie zepsiał na nogi,Bo się trafi taka wytecz,Iż się więc obróci w niwecz.Ale by miał wiecznie chramać,Trudno przyrodzenie złamać,Przedsię się z tłustymi równać,Jako w targu taniej nie dać.Zać się dziś nie pstrzą sajany,Chocia ich drudzy nie znamy?Abo owy stradyjotkiToć dziś barzo dębią kmiotki.Drugi więc swą wioskę mija,Rozwiodła go z nią delija.�w wżdy on nasz dawny jarmarkSnadz wżdy nie tak krzyw nieborak.Ale tam rzadko bywa pan,Gdzie rządzi czuba, dołoman.Drugiej aby nie poznali,Więc ją rajtarką przezwali.Ano to stara przewarka:Rad bywa smard, gdzie rajtarka.Aż już i drugich nie znają,Jako je więc przezywają.Czasem drudzy krawca proszą:"Uczyń mi, jako dziś noszą!"A czemu nie jako wczora?Zaż to inny rok z wieczora?Więc do każdej inna sprawa,Inakszy krok i postawa.Bo w szerokiej też szerzej krocz,Strząsaj głową, czasem poskocz.W węższej się trzeba przygarbić,Drobniej stępać, kuczmę skrzywić.Niewysoko wznosić nogi,Aby brząkały ostrogi,Wąs pomuskać, a czołem bić -A to wszytko stoi za nic.Więc tu ze wsi do wsi jadąI przezwali to biesiadą!Ano by lepiej zwać nędzą,Bo sobie szkapy wywędzą.Azać ich więc mała rotaStoi całą noc u płota?Rano pan woła gorzałki,W tajni nie słychać opałki:"Wywiedz konie, czas nam jechać!"Ale wżdy zle nie pożegnać.Więc się rzkomo porywają,Ano ich nic nie wciągają.Chodząc się po izbie kłóci,Trzykroć się ode drzwi wróci.A drugi się rozniemoże:"Coż ci się stało, nieboże?"Trzeba aby różanej wodki,Wypędzić mu ze łba kotki.Więc się chodząc za bok chwyta,Jestli co pozdno jadł, pyta.Ano, by jedno co dano,Jadłby przedsię, chocia rano.Więc pod rękę upatruje,Jestli go panna żałuje."Ale snadz, by mi przyboleć,Przedsię za jej zdrowie wypić!"To się czasem na czczo spiją,Aby sobie piwem pomyją,Kampustem się popluskają,A ostatek podrapają.Czeladz woła: "Już czas wsiadać,Boć nam nic nie dadzą śniadać!"Koń stoi, podgina nogi,Choć ma na łbie z pierza rogi,A na szyi wisi dzwonek,W tyle czyrwony ogonek.Więc wsiadszy nań chce, by skakał,On, by umiał, snadz by płakał,Bo to już nie jadł drugą noc,Zginęły mu skoki i moc.Więc się tak włócząc nie służą,A gdzie mogą, tu się dłużą.A tak schodzą bracia naszy.Niejeden się więc przestraszy,Bo kiedy już nie będzie nic,Dopiero by chciał rządnym być.Ano było snadz lepiej w czasNiż teraz, gdy na czym niemasz.Aleć i w owych przemory,Co się cisną między dwory,Bo barzo mieszek niesporyCiągnąć się na owy wzory.A barzo nam tępią dziatkiOwy haftowane kwiatki,Więc rzezane nogawiczki,Więc aksamitne trzewiczki.Więc tu chodzi jako kurek,Natknął za bieretek piórek.Więc czapka mało nie wzleci,Ale mieszek barzo śnieci.Ten przedsię przez pióra goni,Jakoż się obłamał łoni;A trudno ji naszychtować,Kiedy niemasz co weń schować.Bo to złe nastało na nas,Ten aksamit i ten hatłas.Już dziś sukno stoi za nic,Mówią, iż w nim ciężko chodzić.Lecz snadz więc ciężej, mój panie,Gdy i tego nie dostanie.A zszywa drugi ony płaty,Co leda nacz podarł szaty,Na kuglarstwa, na maszkary,Czyniąc Cygany, Tatary.Rad by potym, by mógł, sprostał,By prawym Polakiem został.Trudno więc odmieniać twarzy,Gdy kto już w swym garnku warzy.Więc i owi z niższych stanów,Choć nie mają płatów z łanów,Uprzejmie się na to sadzą,Nikomu naprzód nie dadzą.Ale ty nie patrz na tego,Ten snadnie zwetuje swego.Ten jeszcze, co stracił łoni,Wszytko na tobie ugoni,Jedno funtem, drugie łokciem:Trudna sprawa z chytrym nogciem.Bo, by też nie miał domierzyć,Musisz brać, kiedyć chce wierzyć.Też ten nie myśli o wojnie,Zejdzieć mu się, rzeżąc strojnie.Ale ty wżdy dla przestrachu,Radzęć, myśl czasem o płachu [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

Dylewski Marek Finanse Samorządowe narzędzia, decyzje, procesy

Berling Peter Dzieci Graala[1991]

Masterton Graham Studnie piekiel (SCAN dal 736)

Makuszynski Kornel Kartki z kalendarza

Anne McCaffrey Smocze Werble

Norton Andre Operacja poszukiwanie czasu (SC

Tolkien J.R.R Powrót króla

Nik Pierumow Ostrze Elfow (2)

Friedmann Anthony

Henryk Sienkiewicz Ogniem i mieczem