Sinoue Gilbert Księga z szafiru

Startseite

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Przecież litera He się powtarza.A topodsuwa myśl, że dwa He stanowią jeden i ten sam symbol.Maszpełną swobodę domyślania się jaki.Wodę? Powietrze? Ogień?Ziemię? Trzy litery.Czyż nie wynika stąd, że brakuje tu czwartej, bypowstała jedność skupiona wokół pełni bytu?Czymże byłyby trzy strony świata, gdyby zabrakło czwartej?Czym cztery filary uniwersum, gdyby zabrakło jednego? Czym czteryfazy księżyca? Cztery pory roku, cztery litery składające się na imiępierwszego człowieka, Adama? Mógłbym przytoczyć w tym miejscumnóstwo przykładów.Lecz zakończę paralelą najbardziej w moichoczach znamienną.Posłuchajcie uważnie.Według tradycji sufichcztery to również liczba bram, które musi pokonać adept kroczącydrogą mistyczną.Każdej z tych bram odpowiada jeden z czterechżywiołów, ułożonych w takim oto porządku: powietrze, ogień, woda,ziemia.Stając przed pierwszą bramą, nowy wyznawca, który znatylko Księgę - to znaczy słowa wiary - przebywa w powietrzu, toznaczy w pustce.Przechodząc próg wtajemniczenia, którego symbo-lem jest druga brama, brama głosu, czyli przyjęcie dyscypliny wy-branego ładu, wyznawca płonie.Trzecia brama prowadzi człowiekado wiedzy mistycznej, staje się on gnostykiem, co odpowiada ży-wiołowi wody.A wreszcie ten, który dosięga Boga i stapia się w Nimjako w jedynej Rzeczywistości, pokonuje czwartą i ostatnią bramę,zanurzając się w żywiole najgęstszym, w ziemi.Oto jak jest, przyjaciele moi.Rozważcie to.Nim spotkaliście seriore Vivero, mieliście tylko trzy klucze.Tylkotrzy pierwsze.Wiedzcie, że nie bez przyczyny jej to powierzyłemczwarty.Jeśli wy jesteście intuicją, myślą i wiarą.ona jest ciałem!Niechaj pozostanie u waszego boku.Kiedy nadejdzie godzina,pokaże wam litery, poprzez które stworzono niebo i ziemię, litery,przez które stworzono morza i rzeki.- Manuela zająknęła się przyostatnich słowach.- Ha-Szem imachem. I podpis: Aben Baruel.- Pokaż mi list! - rozkazał Ezra.Wyrwał arkusz z rąk Manueli, uważnie się mu przyjrzał, a na ko-niec wręczył go szejkowi.- Nie dałbym głowy, ale zdaje mi się, że jest to pismo Abena.Arab obejrzał bacznie dokument i chciał oddać go Rafaelowi, aleten odmówił zdecydowanym ruchem ręki.- Se�ora - spytał Sarrag - co dokładnie wiesz o całej sprawie?- Wiem niewiele albo zgoła nic.Domyśliłam się, że chodzi opodróż, która ma was doprowadzić do jakiegoś miejsca albo przed-miotu.Wędrujecie według określonego planu, który musicie odczy-tywać.Składa się on z ośmiu etapów, czyli Pałaców.Z niezrozumia-łych dla mnie powodów Aben Baruel rozdzielił między was frag-menty tych Pałaców, wskutek czego jesteście od siebie zależni inierozłączni.Mnie zaś zawierzył tylko parę tekstów, w tym ów ostatniklucz, o którym wspomniał: ledwie dziesięć linijek.Ezra przerwał jej z ożywieniem:- Dziesięć linijek? Gdzie masz te słowa?- Zniszczyłam je.- Zniszczyłaś?- Bądzcie jednak spokojni.Są bezpieczne.tutaj.- Dotknęłapalcem skroni.- W mojej pamięci.- Ich treść! Co napisał Baruel?- Polecił mi nie ujawniać wam brzmienia, póki nie dotrzecie doostatniego etapu.- Ależ to niedorzeczne! - wykrzyknął szejk.- Drżał na całymciele.Wstał.- Niewiasta! Tylko tego nam było trzeba: najpierwchrześcijanin, teraz niewiasta! - Podszedł do Manueli.- W tymrzekomym liście wspomniałaś o sufich.Jestem pewien, że nie maszpojęcia, o kogo chodzi!- Mylisz się, szejku Ibn Sarragu.Mojej wiedzy z pewnością niemożna porównywać z twoją, ale nie jestem ciemną niewiastą! Sufizmto filozofia, która nad wszystko przedkłada wiarę serca, wartościzwiązane z kontemplacją i ascezą Ubiór sufich, wełniany płaszcz,bardzo długo był przeciwieństwem bogatych strojów szlachetnieurodzonych i książąt.Można powiedzieć, że sufizm jest drogą ini-cjacji i metodą podniesienia duchowego, którego podstawą, w prze-ciwieństwie do islamu, często sięgającego po narzędzie przemocy,jest miłość.- To analiza uproszczona, zle nauczyłaś się swojej lekcji! - Ob-rócił się do swoich towarzyszy i rzucił: - Mamyż zresztą dowód, żedokument nie został sfałszowany?- Rozpoznaliśmy pismo Baruela - podsunął rabin.Zwrócił się doRafaela:- Co z tobą, przyjacielu? Nie zabierasz głosu.Jaki jest twój po-gląd w tej sprawie?Zakonnik odpowiedział z pozoru beznamiętnie:- Zaskakujące jest nie tylko podobieństwo pisma.Napisał: Li-tery, poprzez które stworzono niebo i ziemię, litery, przez którestworzono morza i rzeki.Ten ustęp został wzięty z hebrajskiej KsięgiHenocha.A Henoch, jak dobrze wiecie, był w całej sprawie punktemwyjścia.To zastanawiające, nieprawdaż?- Dajesz więc wiarę słowom tej niewiasty?- Nie tylko nie daję im wiary, lecz dodam, że nie słyszałemjeszcze opowiastki tak nieszczerej jak to, co ona nam rzekła.Niewierzę ni jednemu słowu, ni jednemu przecinkowi.- I zwrócił się doManueli: - Nie raczyłaś wyjaśnić nam najważniejszego, se�ora.Wjakich okolicznościach poznałaś Abena Baruela?- Nigdy go nie poznałam, fray Rafaelu.Widziałam go tylko przezchwilę.Nic więcej.Było to w kwietniu.Dokładnie 28 dnia tegomiesiąca.W Toledo.Manuela przymknęła oczy.Serce zaczęło jej bić szybciej.Wydało się jej, że słyszy głos wykrzykujący: Exurge Domine!Judica causam tuam! I kapelana odczytującego wyroki.Czemu tamtego dnia ów człowiek przykuł jej uwagę? Dzisiaj, takjak i wtedy, nie umiała tego wyjaśnić.Nie, nie chodziło, jak mniemaławówczas, o przejmujący spokój, jaki miały rysy stojącego na proguśmierci starca.Nie chodziło też o zaciekawienie tajemniczymi sło-wami, które wypowiadały jego poruszające się wargi.Nie.Chodziło ocoś zupełnie innego.O co? O kaprys losu? O most przerzuconyniespodziewanie między istotami, których nic nigdy nie powinnołączyć? Czy wówczas, kiedy ich spojrzenia się spotkały i poczuła, jakzalewa ją fala wzruszenia, mogła wyobrazić sobie, że tutaj, na tejznużonej estramadurskiej równinie, przeżyje raz jeszcze wspomnienietoledańskiego starca, który stał się nieodłączną cząstką jej terazniej-szości? Aben Baruel, urodzony w Burgos, bławatnik, mieszkaniecToledo.Pojednany już w 1478 roku.Mimowolnie, jakby myśląc na głos, opowiedziała o wydarzeniachz 28 kwietnia.Zdławiła dreszcz, bo nagle poczuła lęk, że się zdra-dziła, że oddaliła od wskazań, jakie podali jej Menendez iTorquemada.- Se�ora - westchnął Ezra.- Nic z tego nie pojmuję.Kiedy Baruelwręczył ci list?- Nazajutrz po jego śmierci jakiś nieznajomy przyniósł mi puz-derko z safianu.W środku były dokumenty, o których mówiłam, orazlist do mnie.Jeśli chcecie, mogę przytoczyć tu jego treść.- Prosimy.- Tekst listu był z grubsza następujący: Do�o Manuelo, kiedyzapoznasz się z tymi słowami, mnie już nie będzie pośród żywych.Odwielu tygodni śledzę i obserwuję każdy Twój krok [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

Jarosław Bzoma Krajobrazy Mojej Duszy cz.III KSIĘGA O PODRÓŻY NOCNEJ

Winston S. Churchill Druga Wojna Swiatowa[Tom 3][Księga 2][1995]

(54) Niemirski Arkadiusz Pan Samochodzik i ... Stara księga

Pratchett Terry Nomow Ksiega Kopania scr

Mochnacki M. Powstanie Narodu Polskiego (ksiega I) (2)

Nienacki Zbigniew Pan Samochodzik i Ksiega Strachow

Niziurski Edmund Ksiega urwisow.BLACK

Nurowska Maria Wiek samotnosci

franklin r chang diaz(silnik rakietowy vasimr)

McKillip Patricia A Harfista Na Wietrze