[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wiedziałem od razu, o co chodzi.Pewnego dnia zadzwonił do mnie Heydrich, polecając, abym się przygotował do zreferowania Himmlerowi działalności kontrwy­wiadu przeciwko Rosji.Kiedy przyszliśmy do biura Himmlera, ten149zaczął od oświadczenia, że właśnie odbył długą rozmowę z Fuhre-rem, w czasie której dokonali przeglądu całej serii problemów zwią­zanych ze zbliżającą się kampanią rosyjską.Do pana, Heydrich, mam szereg spraw, które chciałbym przedyskutować w cztery oczy.Dla pana, Schellenberg, mam dwa specjalne zadania.Po pierwsze, Fuhrer chciałby ogłosić rozpoczęcie wojny w specjalnej proklamacji do narodu niemieckiego.Do tej proklamacji ma być dołączony raport naczelnego dowództwa Wehrmachtu i Minister­stwa Spraw Zagranicznych, a także — podobnie jak w momencie rozpoczęcia działań wojennych przeciwko Zachodowi, kiedy to dołączono raport ministra spraw wewnętrznych — Fuhrer chciał­by tym razem dodać raport szefa policji niemieckiej.Raport Ministerstwa Spraw Wewnętrznych okazał się w poprzednim wy­padku bardzo pomocny, dlatego Hitler pragnie otrzymać podobny raport dotyczący wywrotowej działalności Kominternu.Niestety, mamy tylko dwadzieścia cztery godziny czasu.Zdaję sobie sprawę, Schellenberg, że nie jest pan cudotwórcą, ale niech pan się stara zrobić, co się tylko da.Heydrich dopilnuje, aby dostarczono panu wszystkiego, czego pan będzie potrzebował.Niech pan więc nie traci czasu.Było to moje pierwsze zadanie.Punkt drugi: w swojej proklamacji Fuhrer pragnie wspomnieć o sprawie Horii Simy w Rumunii13.Wie pan — tu zwrócił się do13 Horia Sima był w Rumunii przywódcą skrajnie faszystowskiej organiza­cji “Żelazna Gwardia".Po detronizacji Karola II i ustanowieniu dyktatury wojskowej Antonescu doszło między Antonescu a Horią Simą do wymuszonego przez Niemców kompromisu, zgodnie z którym pierwszy został “szefem pań stwa" (przy nominalnym panowaniu młodego króla Michała), drugi zaś premie­rem.Kompromis ten przetrwał jednak jedynie do stycznia 1941 r., kiedy to bo-jowki “Żelaznej Gwardii" usiłowały doprowadzić do kolejnego przewrotu.Przy­gotowującemu najazd na ZSRR Hitlerowi zależało jednak bardziej “na zdro­wej armii rumuńskiej — jak się sam miał wyrazić — niż fanatykach".Stacjonu­jące w Rumunii oddziały niemieckie udzieliły pomocy zbrojnej Antonescu, który po paru dniach krwawych walk opanował sytuację.Horia Sima uciekł do Niemiec, gdzie został internowany i w rękach Hitlera stanowił rodzaj straszaka wobec dyktatora Rumunii.Pod koniec 1942 r.Simie udało się zbiec do Włoch, a gestapo nie potrafiła przez długi czas ani ustalić miejsca jego pobytu, ani sposobu ucieczki.Sprawę Pogarszał jeszcze fakt, że gestapo, spodziewając się rychłego ujęcia Horii Simy,150Heydricha — że wkraczamy tu na teren niezbyt dla nas bezpiecz­ny.Czy mam się starać wyperswadować Fiihrerowi ten zamiar, czy nie?Heydrich powiedział, że uważa wzmiankę o sprawie Horii Simy za zbędną.Jaki to może mieć sens? — dodał.Co Fuhrer pragnie zyskać przeciwko Rosji, wspominając o tej sprawie?Patrzyli na siebie w milczeniu, a następnie zapytali mnie o zda­nie.W momencie — rzekłem — kiedy nasi rumuńscy alianci mają nas wesprzeć na flance południowej, Fuhrer najprawdopodobniej pragnie zapewnić marszałka Antonescu, że próby obalenia jego rządu już się nie powtórzą.Przypuszczalnie chce wymazać tę ciemną kartę z naszych wzajemnych stosunków i pragnie rzecz całą przypisać intrygom sowieckim.Cała ta sprawa jest dobrze znana rumuńskiej opinii publicznej.Nie przypominam sobie, czy elementy komunistyczne rzeczywiście uczestniczyły w tych wy­darzeniach, czy nie, ale sugestie Fuhrera tylko wtedy odniosą sku­tek, jeżeli się rzeczywiście dowiedzie, że rzecz tak się miała na­prawdę.Himmler pozostawił sprawę otwartą i pozwolił mi odejść.Po wyjściu zacząłem się zastanawiać, jak się zabrać do wykonania powierzonych mi zadań.Mój własny wydział posiadał większość potrzebnych materiałów, ale postanowiłem zwrócić się o pomoc do Miillera, który zlecił wszystkim kierownikom wydziałów, aby udzie­lili wszystkich informacji, jakie mi mogły być potrzebne.Późnym popołudniem wróciłem do biura.Wydałem niezbędne polecenia i za pół godziny akta i dokumenty zaczęły napływać na moje biurko.Zasiadłem przed olbrzymią stertą papierów.Tro­chę czasu zabrało mi zebranie odwagi, aby rozpocząć pracę.Do późnego wieczoru udało mi się wybrać najważniejsze materiały, które następnie zabrałem do domu, aby nad nimi popracować w ci­szy i spokoju.W nocy dzwonili do mnie kilkakrotnie Heydrich i Himmler (obaj doskonale wiedzieli, kiedy wychodzę z biura i gdzie mnie możnapoinformowała Hitlera o jego ucieczce dopiero w dwa tygodnie później.Po­twierdziło to podejrzenia Hitlera i z punktu widzenia Schellenberga miało decy­dujący wpływ na jego własny plan obalenia Ribbentropa przy pomocy Himm-lera, co miało utorować drogę jego “pokojowym" planom.151znaleźć).Himmler bardzo mnie wtedy zdenerwował.Ilekroć Hitler go o coś zapytał albo coś mu powiedział, Himmler leciał do tele­fonu i bombardował mnie pytaniami i radami: Schellenberg, Fuhrer sobie życzy, aby to zredagować w ten sposób.niech pan nie wchodzi w szczegóły, po prostu niech pan opisze metody so­wieckiego wywiadu itd.(wspominam tu o tym dlatego, aby wyka­zać, do jakich krańcowości może doprowadzić scentralizowany system totalitarnego państwa).Na szczęście większość materiałów była mi dobrze znana i po­trafiłem uporać się z wyznaczonym zadaniem w czasie, jaki mi dano do dyspozycji.Raport mój przyjęto bez żadnych zmian i pro­klamację Hitlera do narodu opublikowano w dniu 22 czerwca 1941 r.Istotne punkty tej proklamacji brzmiały następująco:Naród niemiecki nigdy nie żywił uczuć wrogości wobec naro­dów Związku Radzieckiego.A jednak przez ponad dwadzieścia lat żydowsko-bolszewiccy potentaci w Moskwie spiskowali, aby pod­palić nie tylko Niemcy, ale cały świat.Kiedy Rosja zaczęła sobie podporządkowywać nie tylko Finlan­dię, ale i państwa bałtyckie, wysunęła ona nieszczery i śmieszny preteksty że czyni to w celu zabezpieczenia tych obszarów przed zagrożeniem z zewnątrz.Może to się odnosić tylko do Niemiec, gdyż żadne inne mocar­stwo nie mogło ani najechać tych terytoriów, ani na nich prowa­dzić wojny [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

nvs.xlx.pl