[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.47.Ważniejsze prowincje 19° oraz takie, którymi trudno i niebezpiecznie było zarządzać za pośrednictwem urzędników na rok obieranych, sam objął w zarząd, inne zlecił prokonsulom wybieranym przez losowanie 191; jednak czasem przydział niektórych zmieniał i zarówno większość jednych, jak drugich sam często odwiedzał.Pewne miasta, z Rzymem sprzymierzone, lecz wskutek swawoli chylące się ku upadkowi, pozbawił wolności, inne, uginające się pod brzmieniem długów, wsparł; inne jeszcze, zburzone trzęsieniem ziemi, na nowo odbudował, te wreszcie, które powoływały się na swoje zasługi względem narodu rzymskiego, obdarzył prawem latyńskim 192188 Pantomima (pantomimus) odpowiada współczesnej koncepcji baletowej.Za Augusta (około 23 r.przed n.e.) doszła do niezwykłego rozkwitu.Najwybitniejszymi aktorami byli: Pylades z Cylicji w zakresie tematyki tragediowej i Bathyllos z Aleksandrii - komediowej.Pantomima zastąpiła tragedię.Oprócz wyżej wymienionych wspaniałych aktorów słyszymy jeszcze o Hylasie za Augusta, o Publiuszu Mnesterze za Kaliguli, o Parysie za Nerona, zresztą sam Nero występował także jako aktor pantomimy, dalej o Latynie za Domicjana.Nawet poeta wysokiej klasy, jak Marcus Annaeus Lucanus, współczesny Neronowi, bratanek filozofa Seneki Młodszego, komponował teksty dla pantomim, słyszymy o jego czternastu takich, jak nazywano te libretta, salticae fabulae.189 Decurio, stojący na czele dziesiątki, tj.dekurii.W ten sposób nazywano także senatorów miast prowincjonalnych i osad.190 Ważniejsze, tzn.wymagające osłony wojskowej, graniczne.191 Prowincje cesarskie miały namiestników wyznaczonych przez Augusta, i to aż do odwołania.Namiestnikami byli tylko senatorowie; wyjątek pod tym względem stanowił Egipt.192 Prawo latyńskie (ius Latii) było to coś pośredniego między pozycją prawną cudzoziemca (peregrinus) a pełnoprawnego obywatela (civitas).przede wszystkim dawało ono prawo handlu (ius commercii).W 90 r.przed n.e.na podstawie ustawy julijskiej miasta łacińskie otrzymały pełne obywatelstwo.Ius Latii jako termin prawny pozostało jednak i było stosowane104 BOSKI AUGUSTlub obywatelstwem.Nie ma, myślę, prowincji, której by nie odwiedził, wyjąwszy tylko Sardynię i Afrykę.Wybierał się tam z Sycylii po rozbiciu Sekstsusa Pompejusza, ale ustawiczne i niezmierne burze przeszkodziły temu zamiarowi, potem już ani sposobności, ani potrzeby nie było.48.Królestwa, które zajął prawem zdobywcy, z nielicznymi tylko wyjątkami albo oddał tym samym władcom, którym uprzednio odebrał, albo przydzielił cudzoziemcom.Królów z Rzymem sprzymierzonych łączył między sobą węzłami pokrewieństwa, chętnie widział wszelkie zażyłości sąsiedzkie, zachęcał do zawierania związków przyjaźni i gorliwie je popierał.O wszystkich królów troszczył się nie inaczej jak o części składowe jednego organizmu państwowego.Nawet zwykle dodawać opiekunów pacholętom królewskim lub obłąkanym władcom, aż dorośli albo do rozumu wrócili.Bardzo wielu synów królewskich wychowywał i kształcił razem ze swymi dziećmi m.49.Co dotyczy sił wojskowych, to legiony i oddziały posiłkowe porozdzielał między prowincje.Jedną flotę umieścił w Mizenum, drugą w Rawennie, dla ochrony mórz: Adriatyckiego i Tyrreńskiego.Resztę sił zbrojnych przydzielił częściowo do ochrony stolicy, częściowo do ochrony swej osoby, zwolniwszy oddział Kalagurytanów 194, których przy sobie trzymał jako straż przyboczną aż do pokonania Antoniusza, oddaliwszy także oddział Germanów, których miał przy sobie w gwardii aż do klęski Warusa.Nigdy jednak nie pozwalał pozostawać w stolicy większej liczbie kohort ponad trzy, i to bez prawa obozowania, resztę kohort zwykle rozsyłał na leża zimowe czy letnie do sąsiednich miasteczek.Wszystkim wojskom całego państwa narzucił ścisły schemat przebiegu służby wojskowej i nagród, określając wedle szarży każdego czas jego służby oraz dodatki należne przy odprawie, aby nie dać sposobności do wichrzenia przeciw państwu czy to na skutek zbyt wczesnego zwolnienia ze służby, czy na skutek niedostatku po zwolnieniu.Chcąc, aby zawsze i bez trudności wystarczyło na utrzymanie i wynagradzanie armii, ustanowił skarb wojskowy 195, oparty na nowych podatkach.Celem szybszego i łatwiejszego otrzymywania wszelkich wiadomości o tym, co się dzieje w każdej prowincji, kazał porozstawiać po traktach wojskowych, w niewielkich odstępach, najpierw młodzieńców, potem zaprzęgi [ Pobierz całość w formacie PDF ]