[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- On cięgiem tylko ja i ja, sam, samotnie.Wilk samotnik!Widać, że żaden łowca z niego, że z lasem nie obyty.Nie polują wilcy samotnie! Nigdy! Wilk samotnik, ha,łeż to, głupie mieszczuchów bajanie.Ale on tego nie pojmuje!- Ależ pojmuje, pojmuje - uśmiechnął się Regis, swoim zwyczajem z zaciśniętymi wargami.- On tylko tak głupio wygląda - potwierdził Jaskier.- Ale cały czas liczę na to, że wreszcie zechce mu sięwytężyć mózgownicę.Może wyciągnie słuszne wnioski? Może zrozumie, że jedyną czynnością, która97dobrze wychodzi samotnym, jest samogwałt?Cahir Mawr Dyffryn aep Ceallach taktownie milczał.- Niech was wszystkich cholera - powiedział wreszcie Wiedz
min, chowając łyżkę do cholewy.- Niech wascholera, wy kooperująca grupo idiotów, zjednoczona przez wspólny cel, którego żadne z was nie rozumie.Imnie też niech cholera.Tym razem pozostali, wzorem Cahira, również milczeli taktownie.Jaskier, Maria Barring, zwana Milvą, iEmiel Regis Rohellec Terzieff-Godefroy.- Kompania mi się trafiła - podjął Geralt, kręcąc głową.- Towarzysze broni! Drużyna bohaterów! Nic, tylkoręce załamać.Wierszokleta z lutnią.Dzikie i pyskate pół driady, pół baby.Wampir, któremu idzie napięćdziesiąty krzyżyk.I cholerny Nilfgaardczyk, który upiera się, że nie jest Nilfgaardczykiem.- A na czele drużyny Wiedz
min, chory na wyrzuty sumienia, bezsiłę i niemożność podjęcia decyzji -dokończył spokojnie Regis.- Zaiste, proponuję podróżować incognito, by nie wzbudzać sensacji.- I śmiechu - dodała Milva.98Królowa odrzekła: "Nie mnie o łaskę proś, ale tych, których czarami twymi ukrzywdziłaś.Miałaś odwagę złeczyny popełniać, miejże odwagę i teraz, gdy pogoń i sprawiedliwość blisko.Nie w mojej mocy grzechy ciwybaczać." Natenczas zaparskała wiedz
ma niby kot, zabłysły jej złe oczy."Moja zguba blisko, zakrzyknęła,ale i twoja niedaleko, królowo.Wspomnisz jeszcze w godzinie strasznej śmierci Larę Dorren i jej klątwę.A ito wiedz, że przekleństwo moje doścignie i potomków twoich, do dziesiątego pokolenia." Zmiarkowawszy:jednak, ze w piersi królowej nieulękłe bije serce, zła elfia czarownica przestała lżyć i grozić, klątwą straszyć,zaczęła jak suka skamleć o pomoc i zmiłowanie.Baśń o Larze Dorren, wersja ludzka.ale błagania nie zmiękczyły kamiennych serc Dh'oine, bezlitosnych, okrutnych ludzi.A gdy Lara, prosząc olitość już nie dla niej, ale dla jej dziecka uczepiła się drzwi karety, na królewski rozkaz zbir kat uderzyłkordem i odrąbał jej palce.A gdy w nocy mróz luty ścisnął, Lara wydała ostatnie tchnienie na wzgórzuwśród lasów, rodząc córeczkę, którą chroniła resztką tlącego się w niej jeszcze ciepła.I choć wokół była noc,zima i śnieżyca, na wzgórzu stała się nagle wiosna i zakwitły kwiaty feainnewedd.Do dziś takie kwiatykwitną tylko w dwóch miejscach: w Dol Blathanna i na wzgórzu, na którym skonała Lara Dorren aepShiadhal.Baśń o Larze Dorren, wersja elfiaROZDZIAA
SZÓSTY- ProsiÅ‚am ciÄ™ - warknęła gniewnie leżąca na wznak Ciri.- ProsiÅ‚am ciÄ™, byÅ› mnie nie dotykaÅ‚a.Mistie cofnęła rÄ™kÄ™ i trawkÄ™, którÄ… Å‚askotaÅ‚a Ciri w szyjÄ™, wyciÄ…gnęła siÄ™ obok, zapatrzyÅ‚a w niebo,podÅ‚ożywszy obie dÅ‚onie pod ostrzyżony kark.- Dziwnie siÄ™ ostatnio zachowujesz, Sokoliczko.- Nie chcÄ™, byÅ› mnie dotykaÅ‚a i tyle!- To tylko zabawa.- Wiem - Ciri zacisnęła usta.- Tylko zabawa.To wszystko byÅ‚a tylko zabawa.Ale mnie przestaÅ‚o to bawić,rozumiesz? CaÅ‚kiem przestaÅ‚o!Mistle poÅ‚ożyÅ‚a siÄ™ znowu na wznak, milczaÅ‚a dÅ‚ugo, zapatrzona w bÅ‚Ä™kit pociÄ™ty poszarpanymi smugamichmur.Wysoko nad lasem koÅ‚owaÅ‚ jastrzÄ…b.- Twoje sny - powiedziaÅ‚a wreszcie.- To przez te twoje sny, tak? Prawie co noc zrywasz siÄ™ z krzykiem.To,co niegdyÅ› przeszÅ‚aÅ›, wraca w snach.Znam to.Ciri nie odpowiedziaÅ‚a.- Nigdy mi o sobie nie mówiÅ‚aÅ› - Mistle znowu przerwaÅ‚a ciszÄ™.- O tym, co przeszÅ‚aÅ›.Ani o tym, skÄ…djesteÅ›.Ani czy masz bliskich.Ciri gwaÅ‚townie poruszyÅ‚a rÄ™kÄ… koÅ‚o szyi, ale tym razem to byÅ‚a tylko biedronka.- MiaÅ‚am bliskich - powiedziaÅ‚a gÅ‚ucho, nie patrzÄ…c na towarzyszkÄ™.- To znaczy, myÅ›laÅ‚am, ze miaÅ‚am.Takich, którzy odnalez
liby mnie, nawet tu, na końcu świata, gdyby tylko chcieli.Lub gdyby żyli.Och, o coci chodzi, Mistle? Mam ci o sobie opowiadać?- Nie musisz.- To dobrze.Bo to pewnie tylko zabawa.Jak wszystko między nami.- Nie rozumiem - Mistle odwróciła głowę - dlaczego nie odejdziesz, jeśli ci tak ze mną z
le.- Nie chcę być sama.- Tylko tyle?- To dużo.Mistle zagryzła wargi.Nim jednak zdążyła cokolwiek powiedzieć, usłyszały gwizd [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

nvs.xlx.pl