[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Aby uwiecznić ten moment, obaj kapitanowie wbili czerwony pal w zbocze nad zatoką, a uroczystości trwały aż po świt.Nastąpiło długie przyjazne przekomarzanie na temat, który statek przepłynął dłuższy dystans, ale ponieważ “Siostry Świtu” był wyraźnie większym i szybszym statkiem, Mistrz Rampesi w końcu ustąpił pierwszeństwa Mistrzowi Rzemiosła.Potem obaj kontynuowali badanie wybrzeża Południowego Kontynentu, powracając do punktu wyjścia - jeden płynąc na wschód, drugi na zachód.Raporty obu kapitanów, dostarczone na Konklawe Władców Weyrów, Lordów Warowni i Mistrzów Siedzib, ujawniły dużą różnorodność terenu, zmieniającego się od olbrzymich, skalistych gór po suchą pustynię o skąpej roślinności.Było też mnóstwo rozległych terenów nadających się do zamieszkania.Te informacje wygasiły spory na temat liczby i wielkości posiadłości.Piemur był dumny z Mistrza Robintona, który bez przerwy.nalegał na tworzenie małych gospodarstw.W przeciwieństwie do Południowej Warowni, Warownia Paradise River była ciągle przedstawiana jako przykład do naśladowania.Władcy Weyrów, oblegani przez bezdomnych składających petycje, w końcu przyznali mu rację, zaznaczając, że nikt będący w posiadaniu Gospodarstwa na Północy nie może się spodziewać przyznania ziemi na Południu.Zwiększony napływ surowców z Południa sprawił, że Mistrzowie Rzemiosł zwiększyli nabór uczniów i zaczęto częściej przyznawać tytuły mistrzowskie, by zaspokoić potrzeby południowych Gospodarzy.Ponieważ przestała istnieć potrzeba ograniczania populacji smoków, do tej, którą mogły pomieścić istniejące Weyry, wkrótce przybyła dostateczna ilość weyrzątek, by zasiedlić nowy Weyr w gęstych lasach pomiędzy Landing a Monaco.T'gellan, jeździec spiżowego Monartha, został mianowany Władcą Ósmego Weyru, nazwanego na razie Wschodnim.Nowy Władca od razu znalazł się w kłopotach, ponieważ miał do czynienia z jednej strony ze starymi smokami i jeźdźcami, niezbyt nadającymi się do walki w czasie Opadu, z drugiej zaś z weyrzątkami wysyłanymi do Ósmego tylko na jeden sezon na naukę.Jednak smoczy jeźdźcy okazali się pożyteczni.Nie ze wszystkimi Nićmi zdołały dać sobie radę broniące ziemi Larwy.Kiedy fala rozmnożonych Nici zniszczyła część gęstych lasów, T'gellan zwiększył liczbę lotów patrolowych, a Lord Toric, po obejrzeniu szkód, na długo utracił humor i zorganizował patrole naziemne.Pobliski Weyr, rządzony przez starego przyjaciela, zapewnił Piemurowi i jego Mistrzowi dużą liczbę smoczków chętnych do udziału w wyprawach odkrywczych, o wiele szerzej zakrojonych niż zdawano sobie sprawę w Benden.Ku swemu zachwytowi odkryli wiele ruin na brzegu rzeki opływającej wulkan Gerben od zachodu.Robinton zorganizował odpowiednich ludzi do prowadzenia wykopów na tym terenie.Kiedy K'ran, którego Heth zadziwił starszych spiżowych jeźdźców doganiając Bełjeth Andrei w locie godowym, został Władcą, D'ram przeniósł się na emeryturę do Warowni Cove, gdzie został mile powitany przez Mistrza Robintona oraz Lytola - emerytowanego Lorda Protektora Warowni Ruatha.Obawy, że pojawi się jeszcze jeden Toric, albo gorzej, drugi Fax, zaczęły się rozwiewać w miarę jak coraz więcej małych gospodarstw zakładano wzdłuż wybrzeża i rzek.Olbrzymie rozmiary Południowego Kontynentu oraz trudności w porozumiewaniu się skutecznie hamowały wszelkie zdobywcze zapędy.Musiano utworzyć regularne linie przewozowe, zarówno żeglarskie, jak i smocze.Urządzenia portowe w Monaco Bay wciąż były zdatne do użytku, chociaż domostwa na przylądku zostały obrócone w ruinę przez sztormy.Port był jednak tak dogodnie usytuowany, że kilku Mistrzów Rybaków rywalizowało między sobą o zezwolenie Mistrza Idardana, by się tam zagospodarzyć.Warownia Paradise River rozwijała się wspaniale.Miała już własny port morski pod zarządem Mistrza Alemi, przybyłego z Warowni Morskiej, mającego do dyspozycji dwa przybrzeżne kutry i jeden pełnomorski statek.Podczas tych Obrotów na płaskowyżu nadal prowadzono wykopaliska, chociaż prace nieco zwolniły tempo, stały się mniej metodyczne.Kiedy tylko odnaleziono coś niewielkiego, zainteresowanie chwilowo ożywało i Mistrz Robinton wykorzystywał tę energię, aby odkopać inne miejsca, twardo czepiając się nadziei, że gdzieś w tych ruinach leżą odpowiedzi na jego pytania na temat Sióstr Świtu i korzeni jego przodków.Tymczasem Mistrz Fandarel zebrał zdumiewającą kolekcję mechanicznych urządzeń, włączając w to skorupę tego, co, jak uważał, miało być jednym z małych pojazdów latających.Część od strony deski rozdzielczej była bardzo wgnieciona, materiał porozbijany, poplamiony i pokryty siecią małych pęknięć.Cała skorupa skłaniała do większej ilości pytań, niż dała odpowiedzi, ale podnieciła nadzieje tych, którzy pragnęli znaleźć gdzieś kompletny pojazd.Menolly i Brekke przysłały wiele młodych dziewcząt do pomocy przy katalogowaniu zbiorów w Warowni Cove [ Pobierz całość w formacie PDF ]