Boglar Krystyna Dalej sa tylko smoki

Startseite

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zniknęła gdzieś bladość skóry i cienie pod oczami.Leżała rozgrzana, spokojna, posapu-jąc jak nie rozbudzony szczeniak.Jacek oparty na łokciu przyglądał się jej krótkim, gę-stym rzęsom. Obudz się! wyszeptał miękko, całując jej powiekę.Drgnęła.Otworzyła oczy.Były zielone i pełne zdziwienia. Co ja. Co tu robisz? Zpisz. Ale. zaczęła sobie przypominać noc, strach i ucieczkę. Przepraszam.ja.Zamknął jej usta pocałunkiem.Nie broniła się.Znów się kochali.Minuty rosływ kwadranse.Ich ciała odrywały się od siebie z trudnością.Uniosła głowę. Ona była u mnie w nocy.Bilqis.Nasypała śniegu u stóp łóżka.Kiwała piszczelem.No.Skrzywił usta. Naturalnie.Skoro tak mówisz.Przestraszyłaś się czegoś.I przybiegłaś tutaj. A ty mnie wykorzystałeś.Wybuchnął śmiechem. I nawzajem.Amen.Mocno spózniona wbiegła na salę konferencyjną.Po straszliwej nocy i cudownymporanku zdążyła się jedynie przebrać.O śniadaniu nie mogła nawet marzyć.Szwajcarzybyli punktualni, jak ich wspaniałe zegarki, przygotowywali wszystko z dokładnością dosekundy.Grzanki i kawę też.A teraz już była jedenasta.Aurelia Levy z połyskującą błę-kitem szlachetną w rysunku głową, ledwie widoczną znad zbyt wysokiego pulpitu, sze-leściła kartkami notatek. Istnieje szansa, potęgowana przez każdą nową ekspedycję archeologiczną, że od-kryte zostaną zupełnie nowe dane.Jesteśmy coraz bliżej prawdy, ale problemem nie sąjuż pieniądze, lecz.polityka.Teren leży w sferze wpływów wielu krajów.Amerykańska Pustynna Burza przeciwko Irakowi też pozostawiła ślady.Na pustyni są bazy wojsko-we.Odwieczny szlak handlowy pomiędzy starożytną Szabuą a Marib przecina narożną41część pustyni, zwaną potocznie Pustynią Zmierci: Ar-Rab al-Chali.Arabia Saudyjskatoczy z Adenem i Omanem spór o tereny graniczne.Od lat trwają tam nieustanne walkipomiędzy arabskimi plemionami.Ponadto na obrzeżach Pustyni Zmierci, jak przedwiekami, roi się od ludzi wyjętych spod prawa.Są to Arabowie wygnani na pustkowieprzez własne plemiona.Lotnisko znajduje się co prawda pół kilometra od Dahrajnu, alejest to bardzo wąski wąwóz głęboko wrzynający się w góry.Agata starała sienie uronić ani słowa.Sprawa omawiana w referacie zawierała naj-ciekawsze dane dotyczące Sabejczyków i ich królowej, której grobu poszukiwało oddziesiątków lat ze dwadzieścia rywalizujących ze sobą ekspedycji z Wielkiej Brytanii,Ameryki, Izraela i Niemiec.Kto będzie pierwszy? Ciemnoskóra królowa, o której czterydni temu nie wiedziała nic, no, prawie nic, bo biblijnych przekazów nie brała zbyt po-ważnie, w ostatnich godzinach stała się najważniejszą osobą w jej życiu.Ona Bilqis.Z zaciekawieniem więc wsłuchiwała się w głęboki głos Aurelii: Co dziś wiemy bezspornie: że Bilqis była Arabką ze szczepu Kedar i miała siedzi-bę, pierwszą przed zbudowaniem Marib, gdzieś w osadzie-posterunku lub garnizonieprzy północnopustynnym szlaku karawanowym.Tam też powstała pierwsza świątyniaAlmaqa boga księżyca. Ale gdzie ją pochowano? I kiedy? Czy wiadomo coś bliższego? padł z widowniniecierpliwy głos.Jacques Trever w nienagannym szarym garniturze i białym golfienerwowo splatał i rozplatał dłonie.Aurelia posłała mu uśmiech. W tym właśnie cały problem.Księgi Salomonowe mówią tylko o jej przybyciu doKrólestwa Judy.Ale nic nie wspominają o odjezdzie. Musiała opuścić pałac zbudowany przez Salomona, kiedy król pojął za małżonkęcórkę egipskiego faraona Psusennesa Drugiego. Michael Burrows chwiał się w foteluniczym trzcina na wietrze. Aurelio, to już wiemy. Cisza! profesor Tschudi uniósł się z pierwszego rzędu. Proszę nie zadawaćpytań teraz.Po referacie zarządzam konferencję panelową.Wtedy, panie Burrows, wy-stąpi pan ze swoimi pretensjami.O ile mi wiadomo, nikt nie zajmuje się tymi proble-mami tam, na miejscu.Poza Aurelią, naturalnie.Skarcony umilkł niechętnie.Agata przesiadła się bliżej.Zajęła wolny fotel obok Jeremy ego Taverniera. Po co właściwie szukają jej grobu, skoro wiadomo, że diament jest gdzieś w Eu-ropie?Tavernier zmarszczył brwi. Ależ, Agatho! Odkrycie grobu Bilqis to tak jakby znalezć mumię Tutenchamona.W nauce liczy się wszystko, co trudne, niedostępne i co przybliża przeszłość.Kiedykopano w okolicy Szabui, znaleziono naczynia z obsydianu, zawierające alabastrowy42puder używany przez kobiety tysiąc lat przed naszą erą.Także barwiczki: zielony pro-szek z malachitu, czarny z galenitu i najcenniejszy z antymonu.Ruiny miast odkry-wali już Rzymianie. Cisza na sali! profesor Tschudi znów uniósł się z miejsca.Agata pomału zapominała o nocnym strachu i obłąkanej ucieczce w ramiona ro-daka.Ktoś mi zrobił głupi kawał.Któryś z nich? Chcą mnie przestraszyć lub zmusićdo czegoś? %7łebym szukała z nimi błękitnego kamienia? Uwierzyła w klątwę rzuconąprzez zazdrosną królową? Zapewne uznali, że skoro profesor ściągnął mnie tutaj towie o czymś, z czego reszta nie zdaje sobie sprawy.Chcą mnie zmusić do odkrycia się.Absolutnie nie wierzą, że nie mam nic wspólnego z Pawim okiem.No, nie wierzą.Muszę porozmawiać z profesorem.W cztery oczy.Okazja nadarzyła się tego popołudnia.Wypogodziło się pięknie, góry odkryły sweostre szczyty, a kolorowy, radosny tłum turystów korzystających z wiosennej zniżki cen,runął ku wyciągom i kolejkom linowym.Także wielu gości Badrutt s Palace ruszyło na spacery w kierunku Caleriny, Zuozlub M�stair, gdzie można obejrzeć, po drugiej stronie parku, tuż przy włoskiej granicyopactwo Zwiętego Jana Chrzciciela.Naturalnie, jeśli ktoś lubi ścienne malowidła z dwu-nastego wieku, sławiące głównie Karola Wielkiego.Agata była zbyt zmęczona i rozbita, by wspinać się po górach.Po obiedzie ucięłasobie drzemkę, a potem śledziła, przez szparę w drzwiach, pokój profesora Tschudiegoleżący dokładnie naprzeciwko.Kiedy wreszcie wyszedł, udała, że też należy jej się fili-żanka kawy. Profesorze zaczęła, uśmiechając się przymilnie czy mogę pana porwać napół godziny? Ciśnienie spada na łeb, a ja.Obciągnął tabaczkową marynarkę. Cóż.Góry.Ale chętnie się z panią czegoś napiję.Tylko że nie kawy, lecz herbaty podał jej ramię.Był czasami bardzo staroświecki w ruchach i gestach. Jak się paniczuje w tym hotelu?Spojrzała na niego przez rzęsy.Winda właśnie się zatrzymała, automatycznie otwie-rając drzwi. Dlaczego pan pyta? Bo niektórzy skarżą się na nocne hałasy.Samantha York, która mieszka obok pani,mówiła, że obudził ją o drugiej w nocy czyjś histeryczny krzyk.Agata cofnęła się pod ścianę windy.Na drugim piętrze dosiedli się narciarze [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

Ringo John Wojny Rady Tom 1 Tam Będš Smoki

Weis M., T. Hickman Smoki zimowej nocy

M. Weis, T. Hickman Smoki jesiennego zmierzchu

M. Weis, T. Hickman Smoki zimowej nocy

Weis M., T. Hickman Smoki jesiennego zmierzchu 1

Haker. Tom 1. Jeste tylko moja Wild Meredith

PoematBogaCzlowieka k.4z7

Koontz Dean Drzwi do grudnia

Masterton Graham Sfinks (3)

Tomasz Mann Czarodziejska góra