Dodd Wiliam Dziennik ambasadora

Startseite

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Podobnie myślą AugustDiehn z Berlina, szef trustu azotowego o światowym znaczeniu, i Fritz Thyssen, fabrykantstali i sprzętu wojskowego.Gutschow jest inteligentny, ale nie jest liberałem, jeżeli chodzi ofilozofię społeczną; jestem przekonany, że on i cała reszta za popieranie rządu otrzymująnagrodę w postaci poważnych ulg podatkowych.Gdy tylko powstaje grozba jakiegoś kryzysu,sześciu czy ośmiu takich panów zaprasza się na półoficjalne posiedzenia rządu.Konsulgeneralny Messersmith wyjaśnił mi kiedyś, w jaki sposób wielkie przedsiębiorstwa wNiemczech uchylają się od płacenia wysokich podatków; czynią to znacznie częściej, niż tosię zdarza w Ameryce.Mój nowy znajomy z Drezna przez godzinę opowiadał mi o ba-jecznych interesach swoich tytoniowych przedsiębiorstw i twierdził, że jego zdaniem naukaAdama Smitha powinna znowu stać się ideą przewodnią życia gospodarczego.1 grudnia 1933.Piątek.Wyruszyliśmy do Pragi, jadąc szosą, która prowadziła przez góry, w kierunku południowo-wschodnim.Piękny, urodzajny kraj przez całą drogę, około 125 mil.Przeważnie padał śnieg,ale mimo to w polu pracowali ludzie.Nigdzie nie widziałem tak wspaniałych lasówsosnowych jak tu, w tych górach.Około 4-ej przyjechaliśmy do słynnego, starego husyckiegogrodu.O 6.30 miałem poufną rozmowę z Edwardem Beneszem, premierem Czechosłowacji.Jeston w istocie prezydentem tego kraju, tych starych Czech tak nienawidzonych od setek latprzez Niemców.Benesz nie jest optymistą; jego zdaniem Niemcy są zdecydowanizaanektować część Czechosłowacji, a może nawet cały kraj.Jutro ma rozmawiać z ministremspraw zagranicznych Węgier*, następnie udaje się do Paryża na rozmowy w sprawienapiętych* Min.spraw zagranicznych był wówczas K�lm�n de K�ny�, poprzednio poseł w Berlinie, znany zsympatii proniemieckich.stosunków między Włochami i państwami bałkańskimi.Zrobił na mnie wrażenie człowiekabardzo mądrego i każdej chwili gotowego do walki.2 grudnia 1933.Sobota.Wyjechaliśmy z powrotem do Drezna o godzinie 11; wszędzie deszcz i bardzo zimno.Jazdaprzez góry była trochę niebezpieczna, ale około godziny 6-ej dotarliśmy do celu.Zatrzymaliśmy się incognito w hotelu Eden" i zjedliśmy doskonały obiad w Kaiserhof".Poszliśmy wcześnie spać, bo w Edenie" było za zimno, żeby się czuć dobrze poza łóżkiem.3 grudnia 1933.Niedziela.Rodzina pojechała do Berlina samochodem przez J�terbog, ja zaś pociągiem, trzecią klasą,za 8,5 marki.W moim przedziale siedział jakiś niemiecki agent handlowy; dużo się od niegodowiedziałem, jeżeli chodzi o poglądy społeczeństwa i tak zwaną poprawę sytuacjigospodarczej.Nie był nazistą, ale szczerze spodziewał się tej poprawy i był gotów daćrządowi odpowiedni czas na jej urzeczywistnienie.4 grudnia 1933.Poniedziałek.W południe przyszedł John Foster Dulles, radca prawny grupy stowarzyszonych bankówamerykańskich.Poinformował mnie o roszczeniach wysuniętych w imieniu posiadaczyobligacji w stosunku do niemieckich miast i przedsiębiorstw.Obejmują one kwotę przeszłojednego miliarda dolarów.Zrobił na mnie wrażenie bardzo mądrego i stanowczego człowieka.Jutro będzie konferował w tej sprawie z dyrektorami Reichsbanku.5 grudnia 1933.Wtorek.Przyjechaliśmy dziś rano o godzinie 8 do Monachium i udaliśmy się początkowo do hotelu Kaiserhof".Pokoje wydały się nam zbyt chłodne, więc pojechaliśmy do Reginy", gdziepokoje były wygodniejsze, ale także dość chłodne.Wieczorem mówiłem przez godzinę o Początkach systemu społecznego w StanachZjednoczonych".Choć trudno mi uwierzyć, żeby więcej niż połowa obecnych mogła mniezrozumieć, na sali panowała absolutna cisza, przerywana tylko od czasu do czasu oklaskami,gdy opisywałem pewne wczesne amerykańskie ideały demokratyczne.Było to dla mniedowodem, że słuchacze nie pochwalają ograniczeń nałożonych na społeczeństwo niemieckie.6 grudnia 1933.Zroda.Otrzymałem telefonogram ambasady, że William Bullitt, nowy ambasador w Rosji, będzieu nas w sobotę na lunchu i że radziecki komisarz spraw zagranicznych, Maksym Litwinów,który wraca z Waszyngtonu via Rzym, spotka się z Bullittem w Berlinie.Postanowiłemwrócić do Berlina przez Norymbergę i przyjąć ich obu w naszym domu.9 grudnia 1933.Sobota.Ambasador Bullitt przyjechał sam, bo Litwinowowi śpieszyło się do Moskwy.Powiedział,że Roosevelt przesyła mi serdeczne pozdrowienia i podziękowania za moją pracę wNiemczech [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

Dziennik Trojkowej Bridget Jones czyli Brygidy Janoskiej red H Gizy (2)

Giza Hanna Maria Dziennik Trojkowej Bridget Jone

Lynch Jennifer Sekretny dziennik Laury Palmer

w. Faustyna Kowalska DZIENNICZEK DUCHOWY(1)

Sw. Faustyna Kowalska DZIENNICZEK DUCHOWY(2)

Sw. Faustyna Kowalska DZIENNICZEK DUCHOWY

Hardy Thomas Tessa d'Urberville

Chmielewska Joanna Babski motyw

Kossakowska Maja Lidia Siewca Wiatru.BLACK

Justin Scott Blekitne Bractwo