[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.2.Na kluczu wykonuje się przesunięcie cykliczne o 25 pozycji.Wynikjest na nowo dzielony na bloki długości 16.Daje to następnych 8podkluczy (4 brakujące podklucze dla drugiej rundy, 4 dla trzeciejrundy).3.Operacje z punktu 2 powtarzamy, a\
wygenerujemy wszystkiepotrzebne podklucze.3.4.3.Deszyfrowanie przez IDEATak jak w przypadku DES-a potrzebna jest jakaś sprytna metoda, albowiembyłoby trudno bezpośrednio wyliczyć dane wejściowe dla rundy napodstawie danych wyjściowych dla rundy (porównaj rysunek 3.6).Idea deszyfrowania dla jednej rundy:Wprowadz
my następujące oznaczenia (patrz rysunek 3.7):(i) (i) (i) (i)A = X1-Z1 , B = X2 + Z2 , C = X3 + Z3 , D = X4*Z4.NiechE = B XOR Y3, F = C XOR Y2(porównaj rysunek 3.7).A
atwo zauwa\
yć korzystając z rysunku 3.7, \
eY3 XOR Y4 = (B XOR E) XOR (E XOR D) = B XOR D.Zatem mo\
emy obliczyć wartość B XOR D.Podobnie mo\
na obliczyć AXOR C.Zauwa\
my, \
e B XOR D i A XOR C są wynikami otrzymywanymiprzez dwa węzły obliczające XOR w środkowej części układu44KryptografiaRysunek 3.7.Metoda deszyfrowania dla algorytmu IDEA45M.Kutyłowski, W.-B.Strothmannprzedstawionego na rysunku 3.7.Tak więc znając klucze Z5 oraz Zf,mo\
na obliczyć E i F.Za ich pomocÄ… otrzymujemy:A = YlXORF, B = Y3XORE, C = Y2 XOR F, D = Y4 XOR £.ZnajÄ…c A, B, C, D i podklucze Zj ,., y
f, mo\
na na koniec wyliczyćXi,.,X4.W opisany powy\
ej sposób znając podklucze wyprowadziliśmy danewejściowe rundy z jej wyniku.W celu przeprowadzenia deszyfrowa-nia, czynimy to dla wszystkich rund, poczynając od ostatniej.Rysunek 3.8.Schemat deszyfrowania w algorytmie IDEARealizacja deszyfrowania: jeśli operacje wykonywane w trakcie de-szyfrowania przedstawimy schematycznie (patrz rysunek 3.8), to za-46Kryptografiauwa\
amy uderzające podobieństwo do operacji wykonywanych pod-czas szyfrowania.Jedyna ró\
nica polega na tym, \
e operacje arytme-tyczne przy u\
yciu 4 podkluczy są wykonywane nie na początku, ale nakońcu rundy deszyfrowania.Dzięki temu ten sam układ elektronicznymo\
e być u\
yty w celu szyfrowania i deszyfrowania.Jedynie logicznypodział na rundy jest nieco inny: najpierw przeprowadzamy operacjępoczątkową, odpowiadającą operacji końcowej szyfrowania, a następ-nie wykonujemy 8 rund, ka\
da z nich zaczynajÄ…ca siÄ™ od operacji XOR.Podklucze u\
ywane podczas deszyfrowania odpowiadają podkluczomszyfrowania wylistowanym w innej kolejności.Ponadto, aby otrzymaćpodklucze deszyfrowania, musimy część podkluczy odwrócić (te u\
y-wane do mno\
enia) lub zanegować (te u\
ywane do dodawania).16 bitów 16 bitów 16 bitów16 bitówRysunek 3.9.Przekształcenie końcowe w algorytmie IDEA3.5.RC5RC5 to stosunkowo nowy algorytm.Został on zaproponowany w 1994roku przez R.Rivesta.Zgłoszono na niego patent, ale ponoć są zamiary,by opłaty licencyjne za u\
ywanie RC5 były niskie.W pewnym sensieRC5 jest spokrewniony zarówno z DES-em, jak i algorytmem IDEA.Inaczej jednak ni\
dla poprzednich algorytmów, mo\
liwe jest wybiera-nie liczby wykonywanych rund (parametr r), wielkoÅ›ci szyfrowanychbloków (parametr 2w), jak i dÅ‚ugoÅ›ci klucza w bajtach (parametr b).Standardowymi wielkoÅ›ciami sÄ… w = 32, r = 12, h = 16.Trzy opera-cje stanowiÄ… podstawÄ™ zarówno szyfrowania, jak i deszyfrowania: do-dawanie modulo 2W, xOR ciÄ…gów dÅ‚ugoÅ›ci w, wreszcie przesuniÄ™cie47M.Kutytowski, W.-B.Strothmanncykliczne w lewo lub w prawo o zadanÄ… ilość pozycji (przez X - generowanie podpisów cyfrowych (patrz rozdziaÅ‚ 8),>- liczne protokoÅ‚y kryptograficzne (patrz, na przykÅ‚ad, rozdziaÅ‚y 9 i 11),> % one-time pad i pokrewne mu szyfrowanie strumieniowe (patrz poni\
ejw tym rozdziale).Szybkie generowanie losowych ciągów jest technicznie trudne.Mo\
na to, naprzykład, zrealizować poprzez mierzenie odstępów czasu pomiędzyuderzeniami palców w klawiaturę.Ta metoda nie pozwala jednakwygenerować wielu bitów i jest nieco ucią\
liwa dla u\
ytkownika.Do-tychczas nie ma dostępnych na rynku tanich i efektywnych urządzeńgenerujących losowe ciągi.Decydującym powodem jest to, \
e tanio i szybkomo\
na uzyskać tzw.ciągi pseudolosowe za pomocą specjalnych algorytmów.Ciągi pseudolosowe mają wszystkie własności ciągów losowych, jakieefektywnie mo\
na przetestować, ale jednocześnie mogą101M.Kutyłowski, W.-B.Strothmannbyć wygenerowane w deterministyczny sposób.Jedynym losowym ele-mentem takiego ciągu jest zarodek.Ciąg pseudolosowy jest tworzony tak, \
ejego z-ty element s, jest wyznaczony przez pewien deterministycznyalgorytm z zarodka x, indeksu i oraz wartości Si,., s,-_i.Zarodek jestzwykle stosunkowo krótkim ciągiem, więc mo\
na go wygenerować takimimetodami, jak poprzez mierzenie odstępów czasu pomiędzy uderzeniamipalców w klawiaturę.Z drugiej strony, zarodek musi być na tyle długi, bywykluczyć mo\
liwość odtworzenia zarodka poprzez przeglądanie wszystkichzarodków i ciągów przez nie generowanych.7.1.1.Własności ciągów pseudolosowychCiągi pseudolosowe mo\
na napotkać, na przykład, w dziedzinie algorytmówzrandomizowanych, symulacjach procesów stochastycznych itp.Metodygenerowania ciągów pseudolosowych znane z tych dziedzin zwykle niemogą być stosowane do celów kryptograficznych.W kryptografii \
ądamy odnich dodatkowych własności: nie powinny one być rozró\
nialne odprawdziwie losowych ciągów przy u\
yciu \
adnych praktycznie dostępnychmetod.Poni\
ej staramy się sprecyzować, co to znaczy.Nierozró\
nialność: jeśli ciągi bitów długości / generujemy w sposóbnaprawdę losowy, to ka\
dy ciąg jest generowany z tym samym praw-dopodobieństwem 1/2'.Jeśli z kolei ciągi długości / generujemy za pomocązarodków długości k (k - Inaczej mówiąc, dla danych podawanych przez jeden zgeneratorów algorytm A daje odpowiedz
1 częściej o frakcję e.Własność, jaką chcielibyśmy osiągnąć w przypadku generatora pseu-dolosowych ciągów g\, to jego nierozró\
nialność od generatora losowego g2-dla ka\
dego wystarczajÄ…co du\
ego e i ka\
dego zrandomizo-wanegoalgorytmu A pracującego w czasie wielomianowym, g\ i g2 nie są e-rozró\
nialne. WystarczajÄ…co du\
e" mo\
e oznaczać na przykład e > 1/2100.Zauwa\
my, \
e wtedy potrzebujemy co najmniej 2100 testów, by oczekiwanailość jedynek generowanych przez A dla g\ i g2 ró\
niła się o 1.Wrozwa\
aniach teoretycznych za  wystarczajÄ…co du\
e" przyjmuje sięwyra\
enia typu e > l/p(l), gdzie p jest wielomianem [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

nvs.xlx.pl