[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nadto karmiące matki mają w tymczasie unikać smutku, gniewu, nerwowych wstrząsów, a szczególnie nie używaćżadnych trunków, które zatruwają pokarm, a przezeń zatruwają i organizmniemowlęcia, co powoduje zaburzenia w trawieniu, w rozwoju zębów, a przedewszystkim w czynnościach układu nerwowego, nabawiając dziecko rozmaitychchorób.195 Wychowanie cielesne należy rozpocząć od pierwszych dni życia dziecka od kołyski.Jeżeli pierwsze wrażenia dziecka będą dobre, pozostaną takimi nacałe życie i na odwrót.Dlatego rodzice mają strzec dziecka od zarania, by niebyło złych wpływów ze strony otoczenia: przy ubieraniu, rozbieraniu i w kąpielitrzeba przyzwyczajać dziecko do zewnętrznej skromności; nie układać do snu wjednym łóżku chłopców z dziewczynkami, choćby byli rodzeństwem, a tymbardziej nie brać ich do łoża rodziców: nie pozwalać, by dziewczęta bawiły się zobcymi chłopcami, a chłopcy z obcymi dziewczynkami, szczególnie sam nasam np.na pastwisku.Jeśli chodzi o strofowanie dzieci i karanie ich zawykroczenia, winno ono być dostosowane do wieku i usposobienia.Przedewszystkim nie wolno karać dzieci w gniewie, ani strofować z przesadnąostrością, lecz z miłością i łaskawością, chociaż zarazem ze stałością iwyrozumiałością.Wszakże miłość ślepa nie powinna zakrywać błędówdziecięcych i ma się odnosić raczej do duszy dziecka, niż do ciała.Toteż niewolno dzieciom we wszystkim dogadzać, ustępować przed ich kaprysami, azwłaszcza nie wypada ich zbyt chwalić, rozwodzić się nad ich zdolnościami,sprytem czy pięknością, gdyż z tego rodzi się ich zarozumiałość i próżność,zwłaszcza u dziewcząt.Wychowanie duchowe obejmuje nauczanie, rozwój życia religijnego,wdrażanie do cnoty, dobry przykład, czuwanie i karcenie.W odpowiednimczasie rodzice mają nauczyć swe dzieci pacierza i tych prawd, którychznajomość jest konieczna do zbawienia i życia chrześcijańskiego.Jeszcze wokresie przedszkolnym rodzice winni przygotowywać i zaprawiać swe dzieci dożycia religijnego.Wdrożenie do cnót chrześcijańskich najlepiej dokonuje sięprzez przykład rodziców, na których zwykle wzorują się dzieci.Już w 4 rokużycia dziecko przenosi pojęcie swego ojca na Boga i urabia pogląd na Stwórcęna podstawie obserwacji swych rodziców.Jakież pojęcie wytworzy ono sobie oBogu, jeżeli widzi ojca swego pijaka albo matkę ustawicznie kłócącą się zotoczeniem.Dlatego rodzice mają bardzo czuwać, by świecić zawsze dobrymprzykładem wszystkich cnót chrześcijańskich: rano i wieczorem wspólnieodmawiać modlitwę, wspólnie uczęszczać na Mszę św.i przystępować dosakramentów św., powstrzymywać się od wszystkiego, co może dzieci zgorszyć,a ćwiczyć się we wzajemnym szacunku i miłości, w sprawiedliwości, szczerościi czystości, w zgodzie, wstydliwości i łaskawości.Od 7 roku życia możliwiekażde dziecko ma być w dni nakazane na Mszy św., o znaczeniu której isposobie uczestnictwa należy stopniowo je uświadamiać.Jak najwcześniej,skoro tylko dziecko dojdzie do używania rozumu i rozróżnienia dobra i zła,trzeba dziecko przygotować do pierwszej spowiedzi i Komunii św., a potem dobierzmowania.Rodzice mają pilnie czuwać nad dziećmi uczęszczającymi do szkoły,porozumiewać się z nauczycielami i troszczyć się o religijne wychowanieswoich pociech.196 Dzieci liczne w rodzinie są objawem błogosławieństwa Bożego iułatwiają rodzicom wychowanie, albowiem starsze wpływają dodatnio namłodsze, wyrabiają się stosunki zależności, władzy i równości, jakie w życiupózniejszym będą łączyły dzieci z innymi ludzmi.Jedynaki lub dwojakiubóstwiane przez rodziców, bywają przeważnie nastawione aspołecznie,swarliwe, pyszne i niemożliwe z czasem do współżycia z innymi.W licznej zaśrodzinie kształcą się przymioty najwięcej popłacające w życiu, jakbezinteresowność, szczerość, prostota, sprawiedliwość, zdolność doprzebaczania, do poświęceń i ofiary.Utrzymanie licznej rodziny wprawdzie jestsprawą trudniejszą, ale powinno tu przyjść z pomocą społeczeństwo i państwo.Co do wyboru zawodu przez dzieci, rodzice winni być tylko roztropnymidoradcami, nie zmuszając ich do niczego wbrew zdolnościom i chęciom.Zabawy i godne rozrywki dla dzieci są konieczne, ale niech odbywają się podokiem starszych.Szczególnie matki mają czuwać nad dorastającymi córkami inie pozwalać im samym chodzić na zabawy, jak i czuwać nad chodzącymi doszkoły.3) Obowiązki względem rodziców i pracowników domowychWobec rodziców obowiązuje małżonków miłość i szacunek.Przy tym jednośćmałżonków wymaga, by nie czynili różnicy między rodzicami własnymi arodzicami współmałżonka.Za łaską Bożą małżonkowie prędko sami zostanąrodzicami, będą słyszeli słodkie imię ojca i matki, skierowane do nich [ Pobierz całość w formacie PDF ]