[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Tak to my, grzesznicy,Rzekomo Å›wiÄ™tÄ… minÄ…, uczynkamiBudujÄ…cymi pocukrzamy nierazSamego diabla.KRÓLna stroniePrawda! Jakże srodzeBicz tych wyrazów chÅ‚oszcze mi sumienie!Twarz nierzÄ…dnicy, różem upiÄ™kszona,Nie tak jest szpetna obok tej powÅ‚okiJak czyn mój obok pokostu słów moich.O, ciężkież moje brzemiÄ™!POLONIUSZJuż nadchodzi.Z
pieszmy na miejsce, miłościwy panieK r ó l i P o l o n i u s z wychodzą.H a m l e t wchodzi.HAMLETByć albo nie być, to wielkie pytanie.Jestli w istocie szlachetniejszą rzecząZnosić pociski zawistnego losuCzy też, stawiwszy czoło morzu nędzy,Przez opór wybrnąć z niego?  Umrzeć  zasnąć I na tym koniec. Gdybyśmy wiedzieli,%7łe raz zasnąwszy, zakończym na zawszeBoleści serca i owe tysiączneWłaściwe naszej naturze wstrząśnienia,Kres taki byłby celem na tej ziemiNajpożądańszym.Umrzeć  zasnąć. Zasnąć!Może śnić?  w tym sęk cały, jakie bowiemW tym śnie śmiertelnym marzenia przyjść mogą,Kiedy zrzucimy z siebie więzy ciała,To zastanawia nas: i toć to czyniTak długowieczną niedolę; bo któż byZ
cierpiał pogardę i zniewagi świata,Krzywdy ciemiężcy, obelgi dumnego,Lekceważonej miłości męczarnie,Odwłokę prawa, butę władz i oweUpokorzenia, które nieustannieCichej zasługi stają się udziałem,Gdyby od tego kawałkiem żelazaMógł się zwolnić? Któż by dz
wigał ciężarNudnego życia i pocił się pod nim,Gdyby obawa czegoś poza grobem,Obawa tego obcego nam kraju,Skąd nikt nie wraca, nie wątliła woliI nie kazała nam pędzić dni raczejW złem już wiadomym niż uchodząc przed nim66Popadać w inne, którego nie znamy.Tak to rozwaga czyni nas tchórzami;Przedsiębiorczości hoża cera bledniePod wpływem wahań i zamiary pełneJędrności, zbite z wytkniętej kolei,Tracą nazwisko czynu. Ha! co widzę?Piękna Ofelia!  Nimfo, w modłach swoichPomnij o moich grzechach.OFELIAJakże zdrowieWaszej książęcej mości od dni tylu?HAMLETDobre; pokornie dziękuję waćpannie.OFELIAMam jeszcze od was, panie, kilka drobnychPamiątek, dawno zwrócić je pragnęłam:Odbierzcie je dziś, proszę.HAMLETJako żywo!Jam nigdy w życiu nic nie dał waćpannie.OFELIAWiesz dobrze, mości książę, żeś to czynił,I upominki swoje ubarwiałeśTakimi słowy, które wszelkiej rzeczyWartość podnoszą.Woń ich uleciała:Wez
je na powrót, panie, w oczach bowiemKażdej szlachetnie myślącej osobyNajdroższe dary lichymi się stają,Gdy dawca martwi.Ot są.HAMLETCha cha cha! Jestżeś uczciwa?OFELIAMości książę!HAMLETJestżeś piękna?OFELIACo znaczą te pytania?HAMLETTo, że jeżeli jesteś uczciwa i piękna, uczciwość twoja nie powinna mieć nic do czynienia zpięknością.67OFELIAJak to panie? Możeż piękność z czym lepszym chodzi w parze niż z uczciwością?HAMLETZapewne, tylko że potęga piękności prędzej obróci uczciwość w rajfurkę,41 niż wpływ uczci-wości potrafi piękność na swoje kopyto przerobić.Było to niegdyś paradoksem, ale w now-szych czasach okazuje się pewnikiem.Kochałem dawniej waćpannę.OFELIAW rzeczy samej, dawałeś mi to książę do zrozumienia.HAMLETNie trzeba ci było tak rozumieć; bo cnota nie daje się w stary nasz pień wszczepić tak, żeby-śmy trącić nim przestali.Nie kochałem cię wcale.OFELIATym bardziej więc zostałam zawiedziona.HAMLETIdz
waćpanna do klasztoru; na co ci mnożyć grzeszników? Ja sam jako tako jestem uczciwy;a przecież mógłbym sobie zarzucić takie rzeczy, że lepiej by było, gdyby mnie była matka naświat nie wydała.Jestem nadzwyczajnie dumny, mściwy, chciwy władzy; więcej mam przy-war niż władz umysłowych do ich poznania, niż wyobraz
ni do dania o nich wyobrażenia iczasu do okazania ich w postępkach.Czego się takie figury tłuc mają pomiędzy ziemią i nie-bem? Jesteśmy arcyhultaje, wszyscy bez wyjątku; żadnemu z nas nie ufaj.Idz
prosto doklasztoru.Gdzież waćpanny ojciec?OFELIAW domu, mości książę.42HAMLETZamknijże go na klucz, aby nigdzie indziej nie grał roli błazna, tylko we własnym domu.Bądz
zdrowa.OFELIAna stroniePanie, zmiłuj się nad nim!HAMLETJeżeli za mąż pójść chcesz, dam ci w posagi tę przestrogę: Chociażbyś jak śnieg czysta była,jak lód nieskalana, przecież nie ujdziesz obmowy.Wstąp do klasztoru.Adieu.Albo jeżelikoniecznie potrzebować będziesz wyjść za mąż, to wyjdz
za głupca, bo rozsądni ludzie wie-dzą bardzo dobrze, jakie z nich czynicie potwory.Idz
czym prędzej do klasztoru.Adieu.OFELIAna stronieO nieba, wesprzyjcie go swą łaską!41Rajfurka  stręczycielka.42Ofelia nie mówi prawdy  wie, że ojciec i król podsłuchują rozmowę.68HAMLETSłyszałem też o malowaniu się waszym: nie dość wam jednej twarzy otrzymanej od Boga,dorabiacie sobie drugą; sztafirujecie się, krygujecie, cedzicie słowa, przedrzez
niacie boskiestworzenia i swawolę pokrywacie płaszczykiem naiwności.Precz, precz! nie chcę już patrzećna to: to mnie we wściekłość wprawia.Wara odtąd mężczyznom żenić się; ci, co się już po-żenili, jednego wyjąwszy, niech żyją zdrowi, reszta pozostać winna tak, jak jest.Do klaszto-ru! Do klasztoru!Wychodzi.OFELIAO, jak szlachetny duch zwichnięty został!Dworaka, wodza, mędrca ton, miecz, umysł;Kwiat oczekiwań potężnego państwa,Wzór ukształcenia, zwierciadło poloru,Cel zwracającej się uwagi świata:Wszystko to, wszystko wniwecz obrócone!I ja, ze wszystkich kobiet najnędzniejsza,Com ssała nektar słodkich jego ślubów,Skazanam teraz widzieć tę wspaniałą,Wybraną duszę, jak spękany dzwonek,Chrapliwie tylko wydający dz
więki;To czyste z
ródÅ‚o bogatej mÅ‚odoÅ›ciZmÄ…cone szaÅ‚em.O, czemuż musiaÅ‚amUjrzeć, co widzÄ™, widzieć, co widziaÅ‚am.WchodzÄ… K r ó l i P o l o n i u s z.KRÓLMiÅ‚ość! Nie takie sÄ… jej symptomata.43To, co on mówiÅ‚, choć trochÄ™ bez zwiÄ…zku,Cechy szaleÅ„stwa nie nosiÅ‚o wcale.Ponura jego smÄ™tność wysiadujeCoÅ› zÅ‚owrogiego, co wylÄ™gÅ‚e z jajkaMogÅ‚oby stać siÄ™ zgubne [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

nvs.xlx.pl