[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.94.109Kyknos syn Posejdona i Kaliki, król miasta Kolonaj w Troadzie(Azja Mn.).110Nazywała się Filomena.111Tenedos (dziś.turecka Bozca Ada, gr.Tenedo) wyspa u wybrzeżyTroady.112Por.A.Lesky [w:] R.E., t.V (1934), kol.505, seria 2.113Penejos rzeka we wsch.Tesalii wpada do Zatoki Termejskiej MorzaEgejskiego.114Jonia patrz Cod.165 przyp.14.115Eolia kraj w pn.-zach.Azji Mn.116Magnezja miasto w pd.-zach.Lidii (Azja Mn.), u stóp góry Sypilos.117Helios bóg słońca, syn tytana Hyperiona. na nich zagniewany.Trwało to tak długo, aż przebłagali Pejteniusza zapomocą umiejętnego postępowania, dwóch posiadłości podmiejskich i jed-nego domu, który sam sobie wybrał, i tak uwolnili się od tego całko-witego nieurodzaju.Pejteniusz wywodził się z arystokracji, jak i wszys-cy inni, którzy sprawowali pieczę nad świętymi owieczkami.Apolonia 118jest miastem greckim położonym na ziemi iliryjskiej, leży nad morzem,przepływa przez nią rzeka Loos, która wpada do Morza Jońskiego.Trzydzieste pierwsze opowiadanie kreśli historię Tereusza, króla Tra-ków, osiadłych na terytoriach Daulii119 i pozostałej Focydy.Pojął on za120żonę Prokne, córkę króla ateńskiego Pandiona.Wpadł w szał, zgwał-cił Filomelę, siostrę Prokny, i obciął jej język w obawie, by nie opo-wiedziała o tym ku ogólnemu zgorszeniu.Tkając na krosnach peplos,Filomela nićmi wyraziła swoje cierpienia.Prokne dowiedziała się o nichi zemściła się: przygotowała Tereuszowi potrawy z jego własnych sy-nów.Tereusz dowiedział się o tej potwornej uczcie od samej Proknei zaczął ścigać ją i jej siostrę, jako rzekomo współwinną, chcąc je za-bić mieczem.Od tej chwili mit zajął się nimi: z Prokne zrobił słowika,z Filomeli jaskółkę; śpiewają one bez przerwy o przeżytych nie-szczęściach.W micie Tereusz stał się dudkiem; podobno wzajemna ichnienawiść nie ustała nawet wówczas, gdy zostali ptakami; dudki uga-niają się za słowikami i jaskółkami.Trzydzieste drugie opowiada o losach Europy121, córki Feniksa.Kie-dy zaginęła, jej ojciec wysłał synów, by poszukali swojej siostry.Wśródnich był Kadmos, z którym opuścił Egipt także Proteusz w strachu122przed królem Buzyrysem.Po wielu wędrówkach niczego nie znalezli,dotarli do Pallene.Proteusz, jako gość, obdarzył Klitosa prezentamii pozyskał jego przyjazń (mądry i sprawiedliwy Klitos był [136b] kró-lem plemienia Sytonów).Pojął za żonę Chryzonoe, córkę Klitosa; kie-dy Bizaltów123 wypędzono z ojczystego kraju w wyniku wojny, którąim wydali Klitos i Proteusz, Proteusz został królem panując nad zdo-bytymi ziemiami.Miał synów niepodobnych do siebie.Byli oni okrutnii postępowali wbrew prawom; zabił ich Herakles, który nienawidził złai złych ludzi.Ojciec wyprawił im pogrzeb i oczyścił Heraklesa ze zbrod-ni (był bowiem obciążony klątwą).Trzydzieste piąte opowiada, że Demoklos z Delf miał bardzo udanego118Apolonia dziś.Pollina, nad rzeką Aoos w Illirii.119Daulia miasto w Focydzie położone na skale przy drodze z Orcho-menos do Delf.120Pandion syn Kekropsa i Metiaduzy, król Aten wygnany do Megary,Ciasta na Istmie Korynckim nad Zatoką Sarońską.121Według innego mitu córka Agenora i Telefasy, siostra Kadmosa.122Buzyrys patrz Cod.159 przyp.4.123Bizaltowie plemię trackie zamieszkujące ziemie nad rzeką Strymon(dziś.Struma). syna, któremu na imię było Smikros.Zgodnie z poleceniem otrzymanymod wyroczni wybrał się w podróż morską do Miletu124 i wziął ze sobąmłodziutkiego jeszcze syna, lecz zaabsorbowany odbijaniem od brzegupozostawił go przez nieuwagę; Smikros miał wówczas trzynaście lat.Zrozpaczonego chłopca znalazł pastuch kóz, syn Erytarsesa, i zaprowa-dził do swego ojca.Erytarses dowiedział się o losach i pochodzeniuSmikrosa i zajął się nim nie mniej troskliwie niż własnym synem.Dalej jest mowa o łabędziu, którego schwytali dwaj chłopcy, o ichsporze, o widmie Leukotei125, które nakazało chłopcom, by powiedzielimieszkańcom Miletu, że powinni otoczyć ją kultem i ustanowić sporto-we igrzyska dzieci ku jej czci, gdyż współzawodnictwo dzieci sprawiajej przyjemność.Smikros poślubił córkę jakiegoś znakomitego Milezyj-czyka.W czasie porodu miała ona przywidzenie.Wydało się jej, żesłońce weszło do niej przez usta, przemknęło brzuch i wyszło przez ło-no.Przywidzenie było dobrą wróżbą.Urodziła syna i nazwała go Bran-chosem126, gdyż słońce przeszło jej przez gardło.Chłopiec był najpięk-niejszy wśród wszystkich ludzi; zakochał się w nim Apollo, kiedy zastałgo przy doglądaniu trzód na pastwisku, w miejscu, gdzie wznosi sięołtarz Apollina-Opiekuna przyjazni.Branchos otrzymał od Apollina darwieszczenia i trudnił się wróżbami w miejscowości Didyma127; aż dochwili obecnej uważa się, że wśród znanych nam wyroczni greckichwyrocznia Branchidów jest, po Delfach, najważniejsza.Trzydzieste czwarte opowiada, że po śmierci Aleksandra-Parysa128130synowie Priama, Helen129 i Dejfob , wszczęli między sobą spór o po-ślubienie Heleny.Stosując przemoc i dzięki wsparciu wpływowych Tro-jan zwycięstwo odniósł Dejfob, mimo że był młodszy od Helena.Helennie mógł znieść hańby, oddalił się [137a] na Idę131, gdzie pogrążył sięw bezczynności.Za radą Kalchasa Grecy oblegający Troję schwytaliHelena w zasadzkę.Pod wpływem grózb i darów, a jeszcze bardziejz nienawiści do Trojan, Helen wyjawił Grekom, że postanowieniem Lo-124Patrz przyp.13.125Leukotea córka Kadmosa i Harmonii, żona Atamasa, króla beockie-go miasta Orchomenos, bóstwo morskie sprzyjające żeglarzom.126Branchos (dosłownie Gardłowiec) protoplasta rodu Branchidów, dzie-dzicznych kapłanów Apollina.127Didyma miejscowość koło Miletu ze znaną świątynią Apollina.128Aleksander-Parys syn Priama, kochanek Heleny, żony Menelaosa.Por.przyp.86.129Helen syn Priama obdarzony przez Apollina darem odsłanianiaprzyszłości; przepowiedział upadek Troi, który miało spowodować porwanieHeleny.130Dejfob najdzielniejszy po Hektorze obrońca Troi, zginął zamordo-wany przez Menelaosa i Odyseusza.131Patrz przyp.81. su mogliby zdobyć Troję za pomocą drewnianego konia, a ostateczniei na pewno wówczas, gdy dostaną w swe ręce spadłe z nieba palla-132dium Ateny.Wysłano więc Diomedesa i Odyseusza, by skradli pal-ladium.Diomedes dostał się na mury stając na ramiona Odyseuszowi.Nie wciągnął do siebie Odyseusza, chociaż ten wznosił ku niemu ręce,i poszedł na poszukiwanie palladium.Kiedy już je ukradł, wrócił doOdyseusza ze zdobyczą w ręku.W drodze powrotnej przez równinę Ody-seusz zaczął go wypytywać o wszystko.Diomedes znając jego przebieg-łość odpowiedział, że nie zabrał ze sobą tego palladium.o którym mówiłHelen, lecz zamiast niego jakieś inne [ Pobierz całość w formacie PDF ]