Grodzieńska Stefania Urodził go 'Niebieski Ptak'

Startseite

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zresztą, nie zawsze hulanki odbywały się na nasz koszt.Często na widok naszej kompanii przysiadalisię do stolika miejscowi bogacze i kiedy przychodziło do płacenia, kelner mówił z głębokim ukłonem:- Dziękuję mistrzom, już załatwione.Przy czym z reguły kelnerzy żegnali J�rosyego o wiele niższymi ukłonami niż fundatora.Kiedyś rozmawialiśmy na ten temat w czasie długiej nocy w pociągu.Mieliśmy wątpliwości, ale J�rosywyjaśnił:- To nie jest żadne pieczeniarstwo.Oni są przeświadczeni, że my toniemy w forsie.Pieczeniarstwobyłoby, gdyby fundator wiedział, że jesteśmy goli.Oni nas nie karmią.Oni nam stawiają.Normalnie,jak milioner milionerowi.Tu powtórzę, że sam J�rosy był najhojniejszym człowiekiem, jakiego spotkałam.Był rozrzutny,wielkopaoski, nigdy nie wiedział, ile ma pieniędzy i nie przywiązywał do tego wagi. Aatwo mu ,myślałam, wszystko ma, co chce, jezdzi lancią, na wszystko może sobie pozwolid.Dziś nie ma, tojutro będzie miał.Bogaty człowiek, nawet jak akurat nie ma, to też jest bogaty!Podczas wojny przekonałam się, że kiedy naprawdę nic, całkiem nic nie miał (po jego ucieczce zwięzienia Jurandot dał mu koszulę na zmianę), zupełnie się tym nie przejmował.Zanim w tej drugiejkoszuli przedłużyłam rękawy, uprałam mu tę, co miał na sobie.On, ten wytworny, fantastycznyFryderyk J�rosy siedział zawinięty w koc i rozmyślał na głos:- Po co człowiekowi tyle rzeczy? To się przebieraj, to Bal Mody, to nie takie spinki, to jedwabnakoszula miała byd kośd słoniowa, a przysłali białą, same problemy.A tak siedzę sobie, szarpió pierze,jak wyschnie, to wyprasuje, włożę czystą koszulę i będę szczęśliwy przez następne trzy tygodnie, ażsię zabrudzi.Toteż kiedy w czasie objazdu wielcy posiadacze stawiali nam kawiory i szampany, J�rosy odwracał siędo nas i mówił cicho:Tylko bez kompleksów.Niszczyd burżuja.To dobry uczynek.W sumie tura, jak się wówczas mówiło, była cudowna.Dziś mieszkaliśmy w Wilnie w George'u ijedliśmy pstrągi u Karaimów w towarzystwie ziemian o historycznych nazwiskach, jutro spaliśmy wmałym żydowskim miasteczku u miejscowego fryzjera, gdzie pani fryzjerowa częstowała naskoszernym obiadem.Smak karpia z rodzynkami i migdałami wspominaliśmy jeszcze w czasiewojennego głodu.Fryzjer nazywał się Morduch Nikczemny, co dumnie było napisane na szyldzie, apod nazwiskiem, złotymi literami Fryzjer damski, męski itd.Mniej więcej w połowie tourn�e J�rosy dostał wspaniałą wiadomośd.Powiodły się starania o lokalteatru przy Marszałkowskiej 8, otwarcie może się odbyd pierwszego września (1939 roku,przypominam).J�rosy skrzywił się.- Otwarcie zrobimy drugiego września.Pierwszego dzieci do szkół, nabożeostwa, uroczystości, ludzietuż po powrocie z urlopu.Nie, to nie jest odpowiedni dzieo na otwieranie teatru.Jak się okazało, istotnie nie był odpowiedni.Pewnie z perspektywy czasu i świadomości dalszych wydarzeo dziwna może się wydawad naszabeztroska.Czym oni się zajmowali, stojąc z jedną nogą zawieszoną nad przepaścią? Jak można byłotak żyd od wygłupu do wygłupu już nie na pięd minut, lecz na minutę przed koocem wszystkiego?A przecież tego przepięknego lata 1939 miejscowości wypoczynkowe były przepełnione jak nigdy, napolskich plażach od Helu do Orłowa tłumy, w Tatrach kierdle turystów i taterników, a na dole, wZakopanem, szaleostwo dancingów.Wysocy urzędnicy paostwowi, a w każdym razie ich rodzinyzupełnie beztrosko zażywały wakacji.Nikt nie wierzył w wojnę, a jeżeli, to przedstawiała się ona jakozwycięski galop naszych wspaniałych ułanów prosto do Berlina.Jak się pózniej okazało, J�rosy byłinnego zdania.(Miał dwoje dorosłych dzieci zamieszkałych w Wiedniu, a tam zapatrywano się nasytuację mniej optymistycznie.Oczywiście, każdy mógł czytad zagraniczne gazety, ale alarmująceinformacje uważano u nas za straszenie albo miazmaty).Fryderyk, stale kontaktujący się ze swoimidziedmi, wiedział dużo, ale nie chciał nam zakłócad ostatnich miesięcy.Jemu zawdzięczamy, żeprzeżyliśmy jeszcze ostatni bajkowy czas cieszenia się każdym dniem.Krótkie niepowodzenia,niewygody nieraz dotkliwe, traktowaliśmy za jego przykładem jak wspaniałe przygody.Nawetgwiazdy, które nigdy nie były zmuszone pracowad w takich warunkach, nie ośmieliły się narzekad.Jak bardzo różniło się to tourn�e od dzisiejszych ponurych tras na których umęczeni, zziajaniuczestnicy wieczorami piją, rano mają kaca, są wiecznie niezadowoleni, wciąż liczą honoraria,wysuwają żądania i popadają we wzajemne konflikty.Nie twierdzę, że tak jest zawsze, ale dosydjezdziłam po wojnie, aby i tego zaznad [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

Kosinski Jerzy Malowany ptak

Kosinski Jerzy Malowany ptak (2)

Vina Jackson 02 Osiemdziesišt Dni Niebieskich

Quinn Julia Jak w niebie (2)

Stefan Zweig Magellan

Akunin Boris Pelagia i czerwony kogut

Saylor Steven Rzut Wenus

Harlan Coben Mistyfikacja

Forbes Colin Stacja nr 5

PoematBogaCzlowieka k.4z7