Lackey Mercedes Upadek strzaly

Startseite

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nie chciałabym zostawiaćpo sobie nie załatwionych spraw, zwłaszcza takich jak ta.Kto wie, druga okazja104może mi się już nie przydarzyć. O Jasne Niebiosa, kochana! Powinnam przyjąć cię na posadę królewskie-go tłumacza omenów! Selenay roześmiała się, czując jednakże nieokreślonyniepokój.Talia potrząsnęła głową z nieznacznym uśmiechem na ustach. O bogowie, widzę wszystko w czarnych kolorach, bo sama jestem w kiep-skim nastroju.Zostawię ten list w twoich rękach choćby tylko dlatego, że kotkamoże zdecydować ponownie zostać istotą ludzką już w chwilę po moim wyjez-dzie.a teraz: czy oni spodziewają się ujrzeć pierwszych lepszych heroldów, czydokładnie Dirka i Kyrila? Czy aby moim pojawieniem się nie napytam biedy? Podwładni najpewniej spodziewają się ujrzeć po prostu heroldów po-wiedziała Selenay. Nie określiłam dokładnie kogo wysyłam w poselstwie.Oczywiście wręczę ci odpowiednie listy polecające.Strażnicy po Alessandarowejstronie granicy zawczasu przekażą o was nowiny.Słyszałam, że potrafią w szcze-gólny sposób przesyłać wieści szybciej niż przy użyciu gołębi lub gońców.Byłabym wdzięczna, gdyby udało wam się wywiedzieć o tym coś więcej, o ile tobędzie możliwe.Nie wykluczone, że. To zależy, czy zamierzają strzec tego zazdrośnie przed sprzymierzeńca-mi, czy nie. Talia zdobyła się na półuśmiech. Wiesz, że my dwoje w misjiposelskiej doskonale nadajemy się do odkrywania sekretów.Każdego odpowie-dzialnego za zachowanie tajemnicy zżerają nerwy, ja mogę to wyczuć, a Krisswym darem dalekowidzenia sięgnąć do miejsca, o które zaczepią się moje zmy-sły, i sprawdzić, co się tam dzieje.O, moja królowo, jesteś nad wyraz przebiegła. Ja? Selenay udało się przybrać minę niewiniątka, by po chwili spojrzećswemu heroldowi prosto w oczy. Czy naprawdę czujesz się na siłach? Jesteśtego pewna? Nie wyślę cię, o ile nie będziesz pewna, iż potrafisz stawić czołosieci politycznych intryg oraz wszystkiemu, z czym one się wiążą.Możliwe, żeposelstwo okaże się zadaniem zwyczajnym i łatwym, lecz może trzeba będziezgłębić jakiś sekret, a wtedy w najlepszym przypadku staniesz w obliczu takiejsamej pajęczyny spisków jak tutaj. Jestem gotowa westchnęła Talia. Nie będzie ona gorsza od tej, z jakiejw tej chwili muszę się wyplątać.SZ�STY-Czuję się jak uciekinier. Głos Talii był przytłumiony, jednak w panującejprzed brzaskiem ciszy Kris z łatwością ją słyszał. Głupstwa pleciesz odparł nieco zrzędliwie, dociągając popręg Tantrisa.Ich Towarzysze stały łeb w łeb obok siebie, tak jak często im się zdarzało pod-czas czeladniczego patrolu Talii, czekając aż heroldowie ich osiodłają.Deszcz,który spadł nagle tuż po północy, powoli zamierał, aż ustał zupełnie, jednak chmu-ry nie ustąpiły z nieba.Dla ochrony przed przejmującą chłodem wilgocią obo-je heroldowie otulili się opończami.Tantrisa i Kolana okrywały paradne rzędy;srebrne świecidełka lśniły w świetle latarń wiszących tuż nad karkiem Tantrisa,a dzwoneczki przy uzdach pobrzękiwały cichutko przy każdym poruszeniu Towa-rzyszy.Swojski zapach skóry i siana spowodował, że oczy Talii wezbrały łzami,których wzbraniała się uronić. Zrozum, teraz nic tutaj po nas, niewiele uda nam się zdziałać.Zgoda? Kris przewiesił juki przez zad Tantrisa i przymocował je do kulbaki. Elspethnie będzie chciała z tobą rozmawiać, Dirk nie może.A więc masz czas uczynićcoś pożytecznego, coś odmiennego.Nie będziesz nikomu potrzebna przez tychkilka tygodni naszej nieobecności, prawda? No, niespecjalnie. Poprzedniego wieczoru Talia miała pełne ręce robo-ty; to jak krótko spała można było poznać po ciemnych kręgach pod oczami.Destria czuje się coraz lepiej.Jeśli zabraknie jej czegoś, Vostel zajmie się tym.Rozmawiałam z Alberichem, razem poszliśmy do Kyrila.Złożyli solenną obiet-nicę, że nie spuszczą twego wuja z oka.Przykro mi, Krisie. Nie przepraszaj.Jestem nieco zaskoczony, że udało wam się przekonaćKyrila, iż nie należy spuszczać go z oka.Tantris, stój spokojnie, do licha! To nie ja, to Alberich. Alberich, hę? Nikt nie jest w stanie przekonać go do swoich racji, jeśli onsam nie ma do tego podstaw. Przez chwilę przetrawiał to w milczeniu.Tantrisponownie posunął się o krok. Alberich szepnie słówko Elspeth ciągnęła, gdy cisza zaczęła jej niecodoskwierać.Przesunęła dłonią wzdłuż nóg Rolana, by upewnić się, że opaski do-statecznie ciasno opinają jego pęciny. Zaś Keren przyobiecała wejść do jaskini106dzika, Dirka, gdy tylko uda jej się przegonić ze swej drogi uzdrowicieli.To samoobiecał Skif. Skif to samo powiedział i mnie.Dirk, biedactwo, prawie jest mi go żal.Raczej nie spotka się ze strony obojga z nadmiernymi wyrazami współczucia.Dzwoneczki przy uzdzie Tantrisa zadzwięczały, kiedy znów się poruszył. Nie współczucia on potrzebuje odparła nieco uszczypliwie, prostującsię. Rozczulał się nad sobą dostatecznie długo. Jej głos zamarł, a potemdodała zawstydzona: A mówiąc o tym, to ja też. Praca to najlepsze lekarstwo na użalanie się nad sobą, ptaszyno powie-dział Kris, czując wyrzuty sumienia. I.hej!Tantris zrobił jeszcze jeden krok i Kris z Talią znalezli się w pułapce, uwię-zieni pomiędzy nim a Rolanem, stojąc pierś w pierś.Ucałuj ją, mój bracie.I bądz miły, bo ona przeżywa trudne chwile.Kris westchnął z rezygnacją, a potem opuścił głowę i spojrzał w zasmuconeoczy Talii.Twarz mu złagodniała. Wszystko będzie dobrze, ptaszyno.Masz wszelkie prawo czuć żal. De-likatnie musnął jej czoło i usta.Opadło z niej nieco napięcie, na krótką chwilkę oparła głowę na jego ramieniu. Nie wiem, czym zasłużyłam sobie na takiego przyjaciela jak ty wes-tchnęła, a potem wzięła się w garść. Jednak mamy przed sobą długą drogę.Tantris usunął się i uwolnił ich z pułapki.W myślach Krisa rozległo się echośmiechu jego Towarzysza..i niewiele czasu dokończył Kris. A ponieważ mój Towarzyszzgodził się współpracować, powinniśmy ruszać [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

Lackey Mercrdes Przesilenie

Conrad Joseph Zlota strzala (SCAN dal 767)

Amis Martin Strzala Czasu (SCAN dal 749) (2

Carey Jacqueline 01 Strzala Kusziela

Amis Martin Strzala Czasu

mamy v jednom kole tlac

Joseph Heller Paragraf 22

Robin Hobb Uczen Skrytobojcy

Żeleński Tadeusz Molier

Lackey Mercedes Wiatr przeznaczenia